كمان تو هستيم كه به سوى هر هدفى كه پرتاب كنى خطا نمىكند . ما سواران و سربازان طايفه تو هستيم كه ما را به هر جنگى بفرستى ، پيروزى و فتح با توست . به خدا قسم در هر گرداب خطرناكى فرو روى ما نيز با تو خواهيم آمد و با هر سختى اى كه روبرو شوى ما نيز همراه تو روبرو خواهيم شد . به خدا قسم با شمشيرهاى خود تو را يارى مىدهيم و با بدنهاى خود تو را نگهدارى مىكنيم . به هر چه مىخواهى اقدام كن . " از آن پس بنى سعد رشته سخن را به دست گرفتند و گفتند : " اى ابا خالد ! مخالفت با تو و بيرون شدن از رأى و فرمان تو ، از همه چيز نزد ما ناخوشايندتر است . ولى صخر بن قيس به ما دستور داده بود كه جنگ نكنيم و ما هم امر او را شايسته تر دانستيم و تا كنون جنگ نكرديم و عزت براى ما باقى ماند . حال كه چنين است ما را مهلت بده تا مشورت كنيم و پس از آن اظهار عقيده نماييم . " در اين موقع بنى تميم آغاز سخن نموده ، گفتند : " اى ابا خالد ! ما از طايفه تو و با تو هم قسم هستيم . اگر غضب كنى ، ما نيز غضبناك خواهيم شد و در سفر و حضر همراه تو خواهيم بود . امر و فرمان با توست ، بخوان تا اجابت كنيم و دستور بده تا اطاعت نماييم . " يزيد بن مسعود رو به جانب بنى سعد نمود وگفت : " به خدا قسم اى طايفه بنى سعد ، اگر حسين ( ع ) را يارى نكنيد ، خداوند هرگز فتنه وخونريزى را از ميان شما برنمىدارد و هميشه با خويشتن در جنگ خواهيد بود . " سپس براى حسين ( ع ) نوشت :
" بسم الله الرحمن الرحيم . اما بعد ، نامه شما را زيارت كردم و دانستم كه مرا به يارى خود خوانده اى كه با اطاعت كردن از شما [ از رحمت خدا ] بهره مند شوم و به وسيله يارى شما رستگارى نصيب من گردد . به درستى كه خداوند هرگز زمين را از كسى كه عامل به خير ، يا راهنماى به سوى نجات و سعادت باشد خالى نمىگذارد و شما حجت خدا بر مردم و امانت او بر روى زمين هستيد . شما شاخه اى از شجره پاك احمدى ( ص ) هستيد كه اصل آن پيغمبر خاتم ( ص ) است و شما فرع آنيد . به فال نيك و طائر فرخنده به سوى ما بيا ، زيرا من بنى تميم را براى تو آماده ساخته ام و اينك ، اشتياق آنان بر يارى تو از اشتياق شتران تشنه كه در رفتن به سوى آب بر يكديگر سبقت گيرند ،

61