و براى ملوك اسلام ، گريه و نوحه سر دهى تا به فيض ثواب ياران و مساعدت كنندگان نايل آمده ، و در روز جزا و حساب به سعادت بزرگ برسى .
امام محمد باقر از پدر عاليقدرش امام سجاد ( عليهما السلام ) روايت نموده است : " هر مؤمنى كه چشمان او در عزا و شهادت حسين ( ع ) اشك آلود شود و قطرات اشك به صورتش جارى گردد ، خداوند متعال غرفه ها و جايگاههاى خاصى را در بهشت به او اختصاص مىدهد كه ساليان درازى در آنها سكونت مىورزد ، و هر مؤمنى كه در باره مصايب و آزارهايى كه از سوى دشمن در دنيا به ما رسيده است ، چشمهايش اشك آلود شود و قطرات اشك صورتش سرازير شود ، خداوند او را در منزل صدقش جاى مىدهد ، و هر مؤمنى كه در راه اهل بيت ( ع ) ايذا و آزارى را متحمل شود ، خداوند متعال در آخرت اذيت و آزار را از او منصرف كرده و در روز قيامت او را از عذاب آتش آسوده مىسازد . " و از امام صادق ( ع ) روايت شده است : " كسى كه مصيبت ما پيش او ذكر شود و اشك چشمش جريان پيدا كند ، هر چند به اندازه بال پشه باشد ، خداوند گناهان او را مىبخشد ، هر چند مثل كف دريا باشد . " [1] و باز رواياتى از آل رسول ( ص ) در اين مورد صادر شده است كه فرموده اند :
" كسى كه بگريد يا صد نفر را بگرياند ، ما بهشت را برايش تضمين مىكنيم و كسى كه خود بگريد ، يا پنجاه نفر را بگرياند ، اهل بهشت است . و گاهى تا 30 نفر ، 20 نفر ، 10 نفر و 1 نفر نيز ذكر نموده اند كه جزاى او بهشت است . و نيز كسى كه تباكى و تظاهر به گريه نمايد ، اهل بهشت است . " گفتارى از مؤلف على بن موسى بن جعفر بن محمد بن طاووس حسينى ، مؤلف اين كتاب گويد :
" بزرگترين انگيزه گردآورى اين كتاب آن بود كه هنگامى كه كتاب " مصباح الزائر و جناح المسافر " را تأليف كردم ، مشاهده نمودم كه كتاب حاوى اغلب زيارتنامه ها و برگزيده

[1] اين قبيل روايات ، در حق شيعيان مخلصى كه در مسير اهل بيت ( ع ) حركت مىكنند و حقوق مردم و مشغوليت ذمه و غيره هم ندارند ، مصداق پيدا مىكند ، و اگر نه روايات ديگرى هم داريم كه حقوق مردم ، جز با اداى آن از افراد ساقط نمىگردد .

27