بسم الله الرحمن الرحيم پيشگفتار مؤلف حمد و سپاس مخصوص خداوندى است كه انوار جلالش از فراز عقول و انديشه ها ، بر بندگان خاص خود تجلى نمود و با منطق سنت و قرآن ، از هدف و آرمان خويش پرده برداشت . پروردگارى كه اوليا و دوستان خود را از جهان غرور منزه داشت و آنان را به سوى انوار سرور و شادمانى بالا برد و اين كارها را نه از جهت احسان بى مزد به مخلوقات و براى واداشتن آنان به پيمودن زيباترين راهها انجام داده است ، بلكه آنان را شايسته پذيرش الطاف خويش و استحقاق تخلق به زيباترين اوصاف شناخته است .
از اين رو ، نپسنديده است كه آنان به رشته هاى اهمال و سستى كشيده شده يا وابسته گردند ، بلكه به آنان اين توفيق را عطا فرموده است تا با بهترين و كامل ترين اعمال ، متخلق و آراسته شوند . در اين راستا ، آنان را از غير خود ، فارغ ساخته و به ارواح آنان ، شرف رضا و خشنودى اش را شناسانده است . پس قلوب آنان را به سايه رحمت خويش منصرف نموده و آمال و آرزوهايشان را به سوى كرم و فضل خويش منعطف ساخته است . پس به همين جهت ، در ميان آنان شادى و سرور باوركنندگان سراى جاويد و آرامگاه ابدى را مشاهده مىكنى ، و در جمع آنان سيماى مضطربان از خطرهاى ملاقات او را مىنگرى ، و پيوسته آرزوها و شوقهاى آنان به سوى تقرب درگاهش ، در تزايد و افزايش مىباشد . آسايش و راحتى آنان به جانب اوامر و نواهى ، منعطف ، و گوشهاى آنان به شنيدن اسرار الهى ، و دلهاى آنان ، شادمان از حلاوت و شيرينى ياد ونام او مىباشد . خداوند متعال به مقدار اين تصديق و باور ، به آنان حيات بخشيده و از سوى خويش ، بخشش و عنايت نيكوكار مهربان و دلسوز را عطا فرموده است . در برابر آنان چقدر كوچك و ناچيز است آن چيزى كه از جلال وعظمت الهى بازشان دارد ، و برايشان چقدر رها كردنى و متروك است ، هر آن عاملى كه از شرف وصال او دورشان سازد . تا آنجا كه به انس و همدمى با اين كرم و كمال و بزرگوارى بهره مندشان مىسازد و زينتهاى مهابت و جلال او ، همواره قلوب آنان را در بر مىگيرد .

19