نخواهم كرد ) . [1] و فرمود : آن كس كه خود را پيشواى مردم قرار مى دهد بايد به آموزش خود پيش از آموزش ديگران بپردازد ، و بايد تأديب عملى او پيش از تأديب زبانى او باشد . و آموزگار و تأديب كننده خويش بيش از آموزگار و تأديب كننده ديگران شايسته تجليل است . [2] و فرمود : به خدا سوگند كه من شما را به هيچ طاعتى بر نمىانگيزم جز آن كه خود پيش از شما بدان عمل مى كنم ، وشما را از گناهى باز نمى دارم جز آن كه خود پيش از شما از آن باز مى ايستم . [3] و در وصف مخالفان خود فرمود : رعد و برق و تهديدهاى فراوان كردند ولى در عمل سست بودند و دل و جرأت جنگ نداشتند ، ولى ما پيش از ضربه زدن رعد و برق و تهديد نمى كنيم و پيش از باريدن سيل راه نمىاندازيم . [4] خواننده گرامى ، اينك با ما همراه شو تا به نمونه هايى از عدل او بنگريم تا مدعاى ما در عمل ثابت شود .
1 - ابن ابى الحديد از ابن عباس رضى الله عنه روايت نموده كه : على عليه السلام در روز دوم بيعت خود در مدينه خطبه اى خواند و فرمود : ( هش داريد كه هر زمينى كه عثمان در اختيار كسى نهاده و هر مالى كه از مال خدا به كسى داده بايد به بيت المال بازگردد ، زيرا حقوق گذشته را هيچ چيزى پايمال نتواند كرد ، و اگر ببينم آنها را مهر زنان كرده اند و در شهرهاى مختلف پراكنده اند باز هم به جاى اولش باز خواهم گرداند ، زيرا در حق وسعتى است و هر كه حق بر او تنگ آيد جور و

[1] - نهج البلاغة ، خطبه 224 .
[2] - همان ، خطبه 73 .
[3] - همان ، خطبه 175 .
[4] - همان ، خطبه 9 .

795