2 - در وصيت ديگر فرمود : اى فرزندان عبد المطلب ، مبادا به بهانه آن كه اميرمؤمنان كشته شده دست به خون مسلمانان بيالاييد ، زنهار كه جز قاتل مرا نكشيد ، بنگريد اگر از ضربت او جان سپردم تنها يك ضربت به او بزنيد ، و هرگز او را مثله نكنيد ، [1] زيرا از رسول خدا صلى الله عليه و آله و سلم شنيدم كه مى فرمود : از مثله كردن بپرهيزيد گرچه با سگ هار باشد . [2] 3 - جرج جرداق گويد : پس از ضربت خوردن على عليه السلام طوفان هيجان و شورش از در و ديوار عالم مىوزيد و همه خواهان انتقام بودند مگر چهره گشاده پسر ابى طالب كه آثارى از انتقام در آن ديده نمى شد و اشاره به حبس هم نداشت ، زيرا همه عيادت كنندگان در خانه امام ايستاده و دردمند و گريه كنان از خدا مى خواستند كه به اميرمؤمنان رحم آورد و او را شفا بخشد تا درد مردم آرام گيرد ، و همگى بر ابن ملجم يورش برده و او را دستگير كرده بودند ، اما هنگامى كه او را خدمت امام آوردند ، امام فرمود : غذاى خوب به او دهيد و بستر نرم برايش بگستريد . [3] 4 - شيخ مفيد رحمه الله روايت كرده از هاشم بن مساحق قرشى از پدرش كه گفت :
در جنگ جمل پس از آن كه مردم رو به هزيمت نهادند چند تن از مردم قريش از جمله مروان بن حكم در نزد او جمع شده ، به يكديگر گفتند : به خدا سوگند كه ما به اين مرد - يعنى اميرمؤمنان عليه السلام - ستم كرديم و بدون آن كه خلافى از او سر زده باشد بيعت او را شكستيم ، ولى به خدا سوگند او بر ما پيروز شد و با اين حال پس از رسول خدا صلى الله عليه و آله و سلم كسى را خوشرفتارتر و باگذشت تر از او نديديم ، بياييد جمع شويم و خدمت او رسيده از كار خود پوزش طلبيم .

[1] - مثله كردن : بريدن دست و پا و انگشتان و بينى و . . .
[2] - نهج البلاغة ، نامه 47 .
[3] - الامام على صوت العدالة الانسانية 4 / 1004 .

782