5 - ابن اثير گويد : ( ضربتهاى على مبتكر بود نه عون ) يعنى ضربت او بكر بود و با يك ضربت طرف را مى كشت و نيازى به ضربت دوم نداشت . گويند . ( ضربت بكر ) يعنى ضربت برنده و كشنده كه تكرار نشود . و ( عون ) جمع عوان است و عوان زن پير را گويند ، و مراد از آن ضربت دوم است . [1] و نيز گويد : على عليه السلام اگر طرف مقابلش بلند قامت بود از عرض و اگر كوتاه قد بود از طول دو نيمش مى كرد . [2] و نيز گويد : على بر سپاه مشركان حمله كرد و آنها پراكنده شده و به فراز كوه مى گريختند . [3] و نيز گويد : در حديث عمر آمده كه وى از اسقف درباره خلفا پرسيد ، او سخنانى گفت تا به خليفه چهارم رسيد ، گفت : ( صدأ من حديد ) و در روايتى ( صدع ) آمده ، يعنى دائما لباس آهن مىپوشد ، زيرا در روزگار على پيوسته جنگ بود و آن حضرت گرفتار خوارج و باغيان و پيوسته درگير امور مشكل و معضلات بود ، و از همين رو عمر اظهار ناراحتى كرد . ابوعبيد ( صدا ) بدون همزه نقل كرده و گويى به معناى ( صدع ) است و به كسى كه داراى جسمى لطيف است گويند ، منظور آن است كه على عليه السلام سبك بود و به راحتى به جنگ مى شتافت و كسالت نمى ورزيد از بس جنگجو و دلير بود . [4]

[1] - النهاية 1 / 149 ، ماده بكر .
[2] - همان 4 / 21 ، ماده قط .
[3] - همان 1 / 145 ، ماده بقط .
[4] - همان 3 / 15 ، ماده صدا .

725