مى فرمود : اينها جايگاههاى الهى است و دوست دارم كه در آنها پا برهنه باشم .
6 - زاذان گويد : آن حضرت به تنهايى در بازارها راه مى رفت و گمشده را راهنمايى و ضعيف را يارى مى كرد ، و بر فروشنده و بقال گذر نموده قرآن را برايش مى گشود و اين آيه را مى خواند : تلك الدار الاخرة نجعلها للذين لايريدون علوا في الارض ولافسادا والعاقبة للمتقين [1] ( اين سراى آخرت را براى كسانى قرار داده ايم كه در زمين قصد گردن كشى و تبهكارى ندارند ، و عاقبت نيكو از آن پرهيزكاران است ) .
7 - امام صادق عليه السلام فرمود : اميرمؤمنان عليه السلام سواره به سوى ياران خود بيرون شد و آنها پشت سر او به راه افتادند ، حضرت رو به آنان نموده فرمود : آيا كارى داريد ؟ گفتند : نه ، اى اميرمؤمنان ، ولى دوست داريم كه تو را همراهى كنيم .
فرمود : بازگرديد ، كه همراهى پياده با سواره مايه فساد سواره و خوارى پياده است . و بار ديگر پشت سر حضرتش به راه افتادند ، فرمود : بازگرديد ، كه صداى پاى همراهان در پشت سر مردان مايه فساد دل مردان احمق است .
8 - امام صادق از پدر خود امام باقر عليهما السلام روايت كرده كه فرمود : على عليه السلام با يكى از مردان اهل ذمه [2] همراه بود ، مرد ذمى به او گفت : اى بنده خدا آهنگ كجا دارى ؟ فرمود : مى خواهم به كوفه روم . سر دو راهى كه رسيدند و راه ذمى جدا شد على عليه السلام هم به راه او رفت . ذمى گفت : مگر نمى خواستى به كوفه روى ؟
فرمود : چرا ، ذمى گفت : پس راه كوفه را رها كردى ! فرمود : مى دانم ، ذمى گفت :
پس اگر مى دانى چرا همراه من مى آيى ؟ فرمود : اين شرط همراهى است ، از كمال رفاقت و همراهى نيكو آن است كه آدمى هنگام جدا شدن از همراهش

[1] - سوره قصص / 83 .
[2] - كافرانى كه در پناه حكومت اسلامى زندگى مى كنند .

715