اما متأسفانه در كتاب ( معارف ) در چاپهاى گوناگونى كه نزد ماست چنين است : ( اما محسن بن على در كودكى از دنيا رفت ) . اين جنايت و جنايتى بزرگ در حق كتابها و معارف دينى است .
ب - ابن ابى الحديد معتزلى گويد : چون ابوهريره با معاويه به كوفه آمد شبها در باب كنده مى نشست و مردم در مجلس او شركت مى كردند ، جوانى از كوفه آمد و نزد او نشست و گفت : اى ابوهريره ، تو را به خدا آيا از رسول خدا صلى الله عليه و آله و سلم شنيدى كه در حق على بن ابى طالب مى فرمود : ( خداوندا ، دوست او را دوست بدار ، و دشمن او را دشمن ) ؟ گفت : آرى خدايا . جوان گفت : پس من به خدا گواهى مى دهم كه تو دشمن او را دوست و دوست او را دشمن داشته اى . اين بگفت و از نزد او برخاست .
و راويان روايت كرده اند كه ابوهريره با كودكان در راه غذا مى خورد و با آنها بازى مى كرد و هنگامى كه امير مدينه بود خطبه مى خواند و مى گفت : ( سپاس خدايى را كه دين را قيام ( سبب برپايى ) وابوهريره را امام ساخت ) ، و بدين وسيله مردم را مى خندانيد . و در زمان امارت مدينه در بازار راه مى رفت و چون به مردى مى رسيد كه جلو او راه مى رفت پاهاى خود را به زمين مى زد و مى گفت : راه بده ، راه بده كه امير آمد - يعنى خودش .
من گويم : همه اينها را ابن قتيبه در كتاب معارف در شرح حال ابوهريره آورده و سخن او درباره وى حجت است زيرا نسبت به او متهم و مشكوك نيست . [1] علامه امينى رحمه الله پس از نقل اين سخن در الغدير ( 1 / 204 ) گويد : همه اينها را دست تحريف بازيگر با كتاب معارف ( ط مصر ، 1353 ه‌ ) انداخته ، و دست امين طبع چه بسيار از اين گونه موارد از آن كتاب حذف كرده چنان كه برخى مطالب را

[1] - شرح نهج البلاغة 4 / 68 ، تحقيق محمد ابو الفضل ابراهيم .

669