خون من آميخته است ) .
( و دو سبط احمد فرزندان من از فاطمه است ، پس كدام يك از شما مانند من سهم دارد ) ؟
( در اسلام آوردن از همه شما پيشى گرفتم در حالى كه نوجوانى بودم كه هنوز به سن بلوغ نرسيده بودم ) .
( و رسول خدا در روز غدير خم همان ولايتى را كه خود داشت براى من بر شما واجب ساخت ) .
( پس واى ، واى ، واى بر كسى كه فرداى قيامت خدا را با بار ظلم من ديدار كند ) .
تمام اين ابيات را علامه امينى رحمه الله در ( الغدير ) 2 / 25 ذكر نموده و به جاى ( غلاما ما بلغت أوان حلمى ) : ( على ما كان من فهمى و علمى ) آورده و در حاشيه دو بيت ديگر نيز افزوده و گويد : در روايت طبرسى بعد از بيت فوق اين بيت آمده است :
وصليت الصلاة وكنت طفلا * مقرا بالنبي في بطن امي ( و در كودكى نماز خواندم و در حالى كه در شكم مادرم بودم به پيامبر اقرار داشتم ) .
آن گاه علامه گويد : اين اشعار را امام عليه السلام در پاسخ نامه معاويه نوشت كه وى نوشته بود : ( مرا چند فضيلت است : پدرم در جاهليت رئيس بود ، و خودم در اسلام به پادشاهى رسيدم ، و من برادر همسر رسول خدا و دايى مؤمنان و نويسنده وحى هستم ) .
اميرمؤمنان عليه السلام فرمود : آيا پسر هند جگر خواره فضائل خود را به رخ من مى كشد و بدين وسيله بر من سركشى مى كند ؟ ! اى غلام بنويس : محمد النبي أخي وصنوي . . . ) . چون معاويه نامه را خواند گفت : ( اين نامه را پنهان كنيد تا شاميان

649