زاييدن او را به سوى درخت خرما مى كشانيد ، و او با احشائى دردمند آفريدگار خود را صدا زد . اما چگونه ناليد ، چگونه زار زد ، چگونه آه و ناله كشيد ؟
نمى دانم ) .
( جز اين نمى دانم كه پاسخ كعبه اين بود كه لبخندى به او زد و از اين لبخند درى در ديوار خانه گشوده گشت . فاطمه داخل شد و صدف مژده شكافت و خرد ناب از آن بيرون جست . من تنها همين را مى دانم و جز اين چيزى دانم ) .
( چگونه بدانم حال آن كه او سرى است كه خردها در آن سرگشته اند ، و او با آن كه امروز پديد آمده ولى از قديم اصل الاصول بوده است . او مظهر خداست بى آن كه اتحاد و حلولى در كار باشد ، و غايت ادراك و فهم آن است كه بدانم كه نمى دانم ) .
( آن طفل پاكيزه يعنى على عليه السلام ديده به جهان گشود و چه كسى را يا راى آن است كه با او در بلندى پهلو زند ؟ پس گروهى درباره او هدايت يافتند و گروهى ديگر به راه ضلالت و حيرت رفتند . آيا گروههايى گمراه شدند كه پنداشتند او حقا خداست ، يا آن كه اين جنون عشق بوده است كه مجازات ندارد ؟ نمى دانم ) .

634