خود مطلب حقى است ) .
( اين ديدار براى دوست و دشمن على عليه السلام مژدگانى و وعده اى است ، دوستان را اميد و دشمنان را بيم و هراس است ) .
( دوستدار او در آن حال به نعمت جاويد دست مى يابد و دشمنش به شقاوت ابد دچار و زيانكار مى گردد ) .
( در حديث سرور اتقيا آمده است كه : اى حارث همدانى ، هر كه بميرد مرا مى بيند ) .
( و او از روى لطف و محبت ، ملك الموت را در ساعت ديدار مرگ به محتضر سفارش مى كند ) .
( و او مانند يك مادر دلسوز به فرزندان خود به محتضر دلسوزى مى كند ) .
( و او را به ماندن در دنيا تشويق مى كند ولى او نمى پذيرد به خاطر شوقى كه به ثواب روز بقا دارد ) .
( و اين زمانى است كه مژدگانى على عليه السلام در وقت مرگ به بهشت جاودان به او مى رسد ) .
( پس روح امين او به آرامى از بدنش بيرون مى رود چنان كه مويى را به نرمى [ از ماست ] بيرون آرند ) .
( و براى سيد حميرى هنگامى كه وقت مرگش فرا رسيد دليلى از حضور حضرت وصى عليه السلام تجلى كرد ) .
( آن گاه كه در آغاز ، چهره اش از نقطه سياهى كه در آن پديدار شد دگرگون گشت ) .
( اين نقطه سياه به جهت انحراف وى كه در گذشته از راه حق و هدايت داشت در چهره او نمايان شد ) .
( ولى هنگامى كه با امام صادق عليه السلام ملاقات كرد هدايت يافت و عقيده حق در

533