ماالدهر إلا عبدك القن الذي * بنفوذ أمرك في البرية مولع أأقول فيك سميدع كلا ولا * حاشا لمثلك أن يقال سميدع بل أنت في يوم القيامة حاكم * في العالمين وشافع ومشفع والله لولا حيدر ما كانت الدنيا * ولا جمع البرية مجمع من أجله خلق الزمان وضوئت * شهب كنسن وجن ليل أدرع وإليه في يوم المعاد حسابنا * وهوالملاذ لنا غدا والمفزع ( اى برق ، اگر به سرزمين نجف گذر كردى به آن بگو : آيا مى دانى چه كسى در دل تو نهفته است ؟ ) ( در تو موساى كليم پور عمران ، و در پس او عيسى و در پى او احمد آرميده است ) .
( بلكه جبرئيل و ميكائيل و اسرافيل و همه ساكنان عالم قدس در تو نهفته اند ) .
( بلكه نور خداى بزرگ كه براى بينندگان مى درخشد در تو نهفته است ) .
( در تو امام پسنديده ، در تو وصى برگزيده ، در تو آن سرشار از علم و بركنده از شرك و پليدى آرميده است ) .
( اين مرد ، ضمير و نهان عالم موجود از عدم ، و سر پنهان جهان خلقت است ) .
( اين همان نورى است كه در پيشانى آدم مى درخشيد ) .
( و نيز شهاب موسى است كه در شب تاريك بر وى درخشيد ) .
( اى گريزاننده احزاب شرك ، كه هيچ مرد جنگى و زره پوشى تو را از ميدان باز نمى گردانيد ) .
( اى كننده در خيبر كه دست چهل و چهار تن نمى توانست آن را از جاى حركت دهد ) .
( اگر نه اين بود كه تو خود حادث و مخلوقى مى گفتم تويى كه ارواح را در

417