آن گاه كه ندا كرد : ( پروردگارا ، مرا تنها مگذار ) و خدا بدان نام يحيى را به او بخشيد . و دانيال بدان افتخار كرد كه خدا بدان نام او را از گزند درندگان خلاص نمود . وذو القرنين بدان افتخار كرد كه خدا بدان نام او را حكومت زمين بخشيد و بر دشمنان پيروز كرد . و صالح بدان افتخار كرد كه خدا او را به شترش تأييد نمود و از شر قوم ثمود كفايت كرد . وهود بدان افتخار كرد كه خدا بدان نام او را نجات داد و ريشه كافران و دشمنان او را بريد .
وشعيب بدان افتخار كرد كه بدان نام تكذيب كنندگان و نافرمانان او را زمين لرزه فرا گرفت . و موسى بدان افتخار كرد كه خدا بدان نام با او سخن گفت و مورد خطاب خود قرار داد و دريا را بدان نام براى او شكافت و فرعون و فرعونيان را غرق ساخت . و يوشع بن نون بدان افتخار كرد آن گاه كه خدا بدان نام خورشيد را بر او باز گردانيد و دعاى او را پاسخ گفت . و عيسى بدان افتخار كرد كه خدا بدان نام مردگان را با او به سخن در آورد و با او به رازگويى پرداخت . و محمد صلى الله عليه و آله و سلم بدان افتخار كرد آن گاه كه صاحب آن نام ( على عليه السلام ) خود را فداى او كرد و از جان او پاسدارى نمود و در شرافت با او مساوات و يكسانى داشت و در مشكلات با او برادرى و برابرى نمود ، و پيامبر صلى الله عليه و آله و سلم در حق او فرمود : ( هر كه من مولاى اويم پس على مولاى او است ) .
و جبرائيل بدان افتخار كرد چرا كه خادم و فرمانبر او بود و او در هيچ كار زارى حمله نبرد جز آن كه جبرائيل نيز به اذن خدا با او حمله برد ، و به صورت سائلى در خانه او ايستاد و او در شدت گرسنگى طعام خود را به او داد . و ميكائيل بدان افتخار كرد و گفت : ( چه كسى مثل من است ؟ در صورتى كه من دهان على را بوسه داده ام ) ! و اسرافيل بدان افتخار كرد آن گاه كه گهواره حضرتش را تكان مى داد و در گوش او لالايى مى گفت . و عزرائيل بدان افتخار كرد و گفت : ( چه كسى مثل من است ؟ در صورتى كه من مأمورم تا ارواح شيعيان

393