و وصايت على عليه السلام [1] .
6 - ابو سعيد خدرى از رسول خدا صلى الله عليه و آله و سلم كه مى فرمود : اى على ، خداوند هيچ پيامبرى را مبعوث نفرمود جز آن كه او را خواه و ناخواه به ولايت تو فراخواند . [2] 7 - محمدبن مسلم از امام باقر عليه السلام كه مى فرمود : خداى متعال از پيامبران بر ولايت على عليه السلام پيمان گرفت ، و از آنان پيمان گرفت كه ولايت على را تبليغ كنند . [3] 8 - مفضل بن عمر گويد : امام صادق عليه السلام به من فرمود : خداى متعال در فرمانروايى خويش يگانه بود ، پس خود را به بندگانش شناساند ، آن گاه امر خويش را به آنان واگذارد و بهشت خود را به آنان ارزانى داشت . پس هر يك از جن و انس را كه خدا بخواهد دلش را پاكيزه سازد او را آشناى به ولايت ما كند . و هر كه را خواهد كه دلش را تاريك كند معرفت ما را از او باز دارد . سپس فرمود : اى مفضل ، به خدا سوگند كه آدم مستحق آن نشد كه خداوند او را به دست خويش بيافريند و از روح خود در او بدمد جز به داشتن ولايت على عليه السلام ، و خداوند با موسى سخن نگفت جز به داشتن ولايت على عليه السلام ، و عيسى بن مريم را نشانه اى براى جهانيان نساخت مگر با خضوع در برابر على عليه السلام . سپس فرمود :
خلاصه بگويم : هيچ آفريده اى شايستگى نظر عنايت حق را نيافت جز به فرمانبرى از ما . [4] 9 - نوشته اى به خط مبارك امام عسكرى عليه السلام چنين يافت شده است : پناه مى برم به خدا از گروهى كه محكمات كتاب ( قرآن ) را حذف كردند ، [5] و خداوند

[1] - بحار الانوار 26 / 281 و 280 .
[2] همان .
[3] - همان .
[4] - همان / 294 .
[5] - مراد حذف معنوى است ، يعنى ناديده گرفتند . ( م )

345