نام کتاب : الإمام علي بن أبي طالب ( ع ) ( فارسي ) نویسنده : أحمد الرحماني الهمداني جلد : 1 صفحه : 303
ميان شمايند ! ابن حجر عسقلانى در باب اسباب طعن گويد : تشيع دوستى على و مقدم داشتن او بر صحابه است ، هر كه على را بر ابو بكر و عمر مقدم بدارد در تشيع غلو كرده و نام رافضى بر او نهند ، و اگر نه شيعه است . [1] و نيز گويد : بيشتر كسانى كه به نام ناصبى شناخته مى شوند مشهور به راستگويى و ديندارى هستند بر خلاف كسانى كه معروف به رافضى اند كه غالبا دروغگو و بى پرواى در خبرگزارى هستند . اصل در اين امر آن است كه : ناصبيان معتقدند على رضى الله عنه عثمان را كشته و به قاتلان او يارى داده است ، و اين را ديانتى مى پنداشتند و بدان معتقد بودند . البته ستمگران به زودى خواهند دانست كه چگونه سرنگون خواهند شد . علامه سيد محمد بن عقيل حضرموتى پيرامون سخن ابن حجر گويد : پوشيده نيست اين كه وى گويد : ( همه دوستان على عليه السلام كه او را بر شيخين مقدم مىشمارند رافضى اند و دوستان آن حضرت كه او را بر همه صحابه جز شيخين مقدم مى دارند شيعه هستند ، و هر دو دسته عدالتشان خدشه دار است ) بنابر اين سخن ، بسيارى از صحابه بزرگوار مانند مقداد ، زيد بن ارقم ، سلمان ، ابوذر خباب ، جابر ، ابو سعيد خدرى ، عمار ، ابى بن كعب ، حذيفه ، بريده ، ابوايوب ، سهل بن حنيف ، عثمان بن حنيف ، ابو آلهيثم خزيمة بن ثابت ، قيس بن سعد ، ابوطفيل عامربن واثله ، عباس بن عبد المطلب و فرزندان او ، بنى هاشم ، بنى مطلب ، همه و بسيارى ديگر همگى رافضى هستند ، زيرا على عليه السلام را بر شيخين مقدم مىشمردند و دوستدار او بودند ، وعده بى شمارى از تابعين و تابعين تابعين از بزرگان ائمه و برگزيدگان امت كه برخى از آنان امامان معصوم و همتايان قرآن