هستند مى كند . يكى از فاضلان گويد : در تحقيق معناى ناصبى اختلاف است ، برخى پندارند كه ناصبى كسى است كه با اهل بيت عليهم السلام دشمنى ورزد . و برخى ديگر پندارند كه كسى است كه با شيعيان اهل بيت دشمنى ورزد ، و در احاديثى معناى دوم تصريح گرديده است . امام صادق عليه السلام فرمود : ناصبى كسى نيست كه ما خاندان را دشمن بدارد ، زيرا نمى يا بى مردى را كه گويد : ( من محمد و آل محمد صلى الله عليه و آله و سلم را دشمن مى دارم ، بلكه ناصبى كسى است كه با شما ( شيعيان ) دشمنى ورزد در حالى كه مى داند شما ما را دوست مى داريد و از شيعيان ما هستيد ) .
به اين توجيه ايرادى وارد است كه خواهد آمد .
در كتاب جواهر الكلام 6 / 66 از شرح فاضل مقداد نقل كرده است كه :
( ناصبى پنج قسم است : 1 ) كسى كه از خوارج باشد و درباره على عليه السلام طعن زند .
2 ) كسى كه به يكى از امامان عليهم السلام نسبتى دهد كه موجب سقوط عدالت باشد .
3 ) كسى كه اگر فضيلت آنان را بشنود انكار كند . 4 ) كسى كه معتقد به برترى ديگران بر على عليه السلام باشد . 5 ) كسى كه منكر وجود نص بر على عليه السلام باشد ) . صاحب جواهر رحمه الله گويد : اين معنا در نفس تقويت مى شود كه ناصبى عموم دشمنان اهل بيت عليهم السلام را گويند گرچه معتقد به دشمنى با آنان نباشند . . . بلكه در جامع المقاصد ومجمع البحرين آن را به دشمن شيعيان اهل بيت نيز عموميت داده اند .
14 - علامه كبير حاج آقا رضا همدانى رحمه الله گويد : مراد از ناصبى در روايات ظاهرا مطلق مخالفان است نه خصوص كسى كه اظهار دشمنى اهل بيت كند و معتقد به دشمنى با آنان باشد ، چنان كه خبر معلى بن خنيس شاهد آن است ، كه گفت : از امام صادق عليه السلام شنيدم كه مى فرمود : ( ناصبى كسى نيست كه با ما اهل بيت دشمنى ورزد ، زيرا نمى يا بى كسى را كه گويد : من محمد و آل محمد را دشمن مى دارم ، بلكه ناصبى كسى است كه با شما دشمنى ورزد با آن كه مى داند شما ما

208