رسول خدا صلى الله عليه و آله و سلم فرمود : مال دنيا به گونه اى است كه هر چه بيشتر و انبوه تر شود گرفتارى صاحبش افزون گردد ، پس هيچ گاه به شخص ثروتمند غبطه نبريد جز ثروتمندى كه مال خود را در راه خدا ببخشد ، ولى آيا نمى خواهيد كه شما را خبر دهم به كسى كه سرمايه اش از دوست شما كمتر و بازگشتش سريع تر و غنيمتش بيشتر و آنچه از خيرات براى او فراهم شده براى او در عرش خداى رحمن محفوظ مانده است ؟ گفتند : چرا اى رسول خدا ، فرمود : به اين مردى كه به سوى شما پيش مى آيد بنگريد . ديديم مردى ژنده پوش از انصار آمد ، پيامبر صلى الله عليه و آله و سلم فرمود : امروز براى اين مرد از خيرات و طاعات به اندازه اى به آسمان بالا رفت كه اگر بر اهل آسمانها و زمين بخش گردد بهره كمترينشان از آن آمرزش گناهان و واجب شدن بهشت براى او است . گفتند : از چه رو اى رسول خدا ؟ فرمود : از خودش بپرسيد تا شما را از آنچه امروز كرده آگاه سازد .
ياران رسول خدا صلى الله عليه و آله و سلم به دو روى كرده ، گفتند : گوارايت باد اين نيكويى كه رسول خدا صلى الله عليه و آله و سلم در حق تو كرد ! امروز چه كرده اى كه اين همه پاداش برايت نوشته اند ؟ گفت : نمى دانم كه امروز كار نيكى كرده باشم جز آن كه از خانه خارج شدم و در پى كارى رفتم كه در انجامش كوتاهى كرده بودم و چون ترسيدم كه ديگر به آن كار نرسم با خود گفتم : به جاى آن مى روم به چهره على بن ابى طالب عليه السلام مىنگرم ، زيرا از رسول خدا صلى الله عليه و آله و سلم شنيدم كه مى فرمود : ( نگاه به چهره على عبادت است ) .
در اينجا رسول خدا صلى الله عليه و آله و سلم فرمود : آرى ، به خدا سوگند عبادت است ، چه عبادتى ! اى بنده خدا ، تو رفتى كه دينارى براى خوراك عيالت به دست آورى ولى از دستت رفت ، و به جاى آن نگاه به چهره على كردى در حالى كه دوستدار اويى و به فضل او معتقد هستى ، و اين براى تو بهتر است از اين كه به اندازه دنيا زر سرخ مى داشتى و آن را در راه خدا انفاق مى كردى ، و همانا به شمار هر نفسى

176