4 - و نيز : خداوندا ! نعمتى را كه به من ارزانى داشتى كه همانا ولايت خودت و ولايت محمد و آل محمد است از من سلب مفرما . [1] 5 - امام صادق عليه السلام فرمود : ولايتى لعلى بن أبى طالب عليه السلام أحب إلى من ولادتى منه ، لأن ولايتى لعلى بن أبى طالب فرض ، و ولادتى منه فضل . [2] ( ولايتم به على بن ابى طالب عليه السلام نزد من محبوب تر از ولادتم از او است ، زيرا اعتقادم به ولايت او امرى واجب است ، و ولادتم از او تنها يك فضل و برترى است ) .
6 - و نيز فرمود : اعتقادم به ولايت پدرانم نزد من محبوب تر از پيوند نسبى من با آنان است ، زيرا اعتقادم به ولايت آنان بدون پيوند نسبى هم مرا سودمند است ، اما پيوند نسبى من با آنان بدون اعتقاد به ولايتشان برايم سودمند نيست . [3] 7 - و نيز در دعايى عرضه مى داشت : پروردگارا ! ما ايمان آورديم و از مولا و ولى و رهنما و دعوت كننده ما و دعوت كننده همه مردم ، و راه راست و ميانه تو ، و حجت و راه تو همان كه خود و پيروانش با بصيرت و آگاهى به سوى تو فرا خوانند پيروى نموديم ، خداوند منزه است از آن كه مردم به ولايت او شرك آورند و با دوست همراز گرفتن غير او از راه حق منحرف شوند . خداى من !
گواهى دهم كه او امام رهنما و راهبر و راه يافته است ، يعنى على اميرمؤمنان كه او را در كتاب خود يادى كردى و فرمودى كه : ( و او در كتاب مادر در نزد ما بس و الا و استوار است ) [4] ، و هيچ پيشواى ديگرى را شريك او نسازم . [5]

[1] - صحيفه ء رابعه ، از محدث نورى 1 / 132 .
[2] - بحار الانوار 39 / 299 .
[3] - مشكاة الانوار / 232 .
[4] - سوره زخرف / 4 .
[5] - نور الثقلين 4 / 592 .

173