نام کتاب : الإمام علي بن أبي طالب ( ع ) ( فارسي ) نویسنده : أحمد الرحماني الهمداني جلد : 1 صفحه : 156
تو - اى على - در آن روز در سمت راست عرش قرار داريم ، سپس پروردگارمان به من و تو گويد : ( هر كه شما را دشمن داشت و تكذيب نمود در دوزخ افكنيد ) . [1] صاحب كتاب ينابيع المودة گويد : اين اشعار به امام شافعى منسوب است : على حبه جنة * قسيم النار والجنة وصى المصطفى حقا * امام الانس والجنة ( دوستى على سپر است ، و خود تقسيم كننده بهشت و دوزخ ) . ( او وصى بر حق پيامبر مصطفى صلى الله عليه و آله و سلم و امام انس و جان است ) . ( 5 ) 8 - شريك بن عبد الله گويد : نزد اعمش بودم و او در بستر بيمارى افتاده بود ، ابو حنيفه وابن شبرمه وابن ابى ليلى از در وارد شدند و ( در ضمن عيادت ) به او گفتند : اى ابامحمد ، اينك تو در آخرين روز از روزهاى دنيا و اولين روز از روزهاى آخرت قرار دارى ، و سابقا احاديثى درباره ( فضل ) على بن ابى طالب روايت نموده اى ، اكنون از آنها توبه كن ! اعمش گفت : مرا بنشانيد ، مرا بنشانيد . او را نشاندند . گفت : ابو المتوكل ناجى از ابو سعيد خدرى براى ما روايت كرد كه رسول خدا صلى الله عليه و آله و سلم فرمود : ( چون روز قيامت شود خداوند به من وعلى گويد : هر كه شما را دشمن داشت در آتش افكنيد ، و هر كه شما را دوست داشت به بهشت بريد ! و اين است معناى اين آيه كه گويد : القيا في جهنم كل كفار عنيد : ( 1 ) ( بيفكنيد شما دو تن در دوزخ هر كافر عناد پيشه اى را ) . ابو حنيفه به همراهان گفت : برخيزيد تا حديثى سخت تر از اين نياورده است ! ( 4 )