16 - پيامبر صلى الله عليه و آله و سلم فرمود : اى على ، تو قسمت كننده دوزخ ( و دوزخيان ) هستى ، و تو در بهشت را مىكوبى و بدون حساب وارد بهشت مى شوى . [1] 17 - رسول خدا صلى الله عليه و آله و سلم فرمود : هر كه دوست دارد به دين من چنگ زند و پس از من بر كشتى نجات بنشيند ، بايد در پى على بن ابى طالب برود ، دشمنش را دشمن بدارد و با دوست او دوستى كند ، زيرا او وصى من است و جانشين من است در امتم در حال حيات و پس از مرگم ، و او امام هر مسلمان و امير هر مؤمنى پس از من است ، سخن او سخن من ، امر او امر من ، نهى او نهى من ، پيرو او پيرو من ، ياور او ياور من ، و تنها گذارنده او تنها گذارنده من است .
آن گاه فرمود : هر كه از على جدايى گزيند ، در روز قيامت نه او مرا بيند و نه من او را ، [2] و هر كه خلاف على پويد خداوند بهشت را بر او حرام كند و دوزخ را جايگاه او سازد ، و هر كه دست از يارى على بردارد و او را تنها گذارد خداوند در روز قيامت كه او را بر خدا عرضه دارند وى را تنها و بى ياور گذارد ، و هر كه على را يارى دهد خداوند در روز ديدار او ( قيامت ) او را يارى رساند و هنگام بازپرسى حجت او را بر زبانش نهد .

ولايت على عليه السلام مايه نجات در آخرت است و سر انجام صاحب خود را از آتش دوزخ مىرهاند ، و بدين معنا نيست كه در ميان دوستان آن حضرت فرقى ميان نيكوكار و گنهكار نيست و هر دو در يك پايه اند ، كه اين با عدل و حكمت خدا سازگار نيست ! در حديثى از حضرت رضا عليه السلام وارد است كه به برادر خود زيد بن موسى كه آشوب به پا مى كرد ، فرمود : تو نبايد به فرزند رسول خدا بودن خويش مغرور شوى و آن را دستمايه جرائم خود قرار دهى ، زيرا اگر چنين بود مى بايست تو از پدرت موسى بن جعفر عليه السلام برتر باشى و نزد خداوند عزيز دردانه تر ، زيرا پدرت با اطاعت خدا و پرهيز از گناهان بدان مقام رسيد و تو با گناه ناپرهيزگارى ! و چنين چيزى محال است .
[1] - فرائد السمطين 1 / 325 .
[2] - يعنى رشته پيوند ميان من و او بريده است و آنان را از نظر دور مى دارم ، و اگر نه پيامبر صلى الله عليه و آله و سلم تمام امت خويش از نيك و بد همه را مى بيند . ( م )

123