چون متوجّه كار زشت خود گرديد به سوى خدا بازگشت كند و خود را اصلاح كند ، پس خدا آمرزنده و مهربان است . و قال : * ( وَالَّذِينَ إِذا فَعَلُوا فاحِشَةً أَوْ ظَلَمُوا أَنْفُسَهُمْ ذَكَرُوا الله فَاسْتَغْفَرُوا لِذُنُوبِهِمْ وَمَنْ يَغْفِرُ الذُّنُوبَ إِلَّا الله وَلَمْ يُصِرُّوا عَلى ما فَعَلُوا وَهُمْ يَعْلَمُونَ ) * [1] . و كساني كه وقتي عمل بد و فحشايى از آنها سر زد يا به نفس خود ظلم نمودند به ياد خدا مىافتند پس براي گناه خود طلب آمرزش مىكنند و كيست كه بيامرزد گناهان را مگر خداى عزّ و جل . و اصرار بر آن گناهان ندارند ، يعنى وقتي متوجّه بدى اعمال خود شدند ديگر ترك مىكنند و چون قبح آن را مىدانند اصرار ندارند . و قال : * ( وَلَوْ أَنَّهُمْ إِذْ ظَلَمُوا أَنْفُسَهُمْ جاؤُكَ فَاسْتَغْفَرُوا الله وَاسْتَغْفَرَ لَهُمُ الرَّسُولُ لَوَجَدُوا الله تَوَّاباً رَحِيماً ) * [2] . اى پيغمبرم اگر امّت تو وقتي كه به سبب گناهان به نفسهاى خود ظلم مىكردند به خدمت تو مىآمدند و از خدا و رسول طلب آمرزش مىكردند و پيغمبر هم براي آنها طلب آمرزش نمايد هر آينه خداى متعال را بسيار قبولكننده توبه و مهربان مىيافتند . و دعاهم سبحانه بلطف الكلام و ارجاه و أقربه إلى قلوبهم تلطفا منه و رحمة و ترغيبا . بندگان را با كلام نيكو و لطيف خود دعوت فرموده و آنها را اميدوار فرموده و از روى لطف و رحمت و براي رغبت دادن