و لو علم النّاس ما للمؤمن عند الله لخضعت له الرّقاب فانّ الله تعالى اشتقّ للمؤمن اسما من أسمائه فا لله هو المؤمن سبحانه و سمّى عبده مؤمنا تشريفا له و تكريما و انّه يوم القيمة يؤمّن على الله فيجير ايمانه .
و اگر مردم مىدانستند كه مؤمن را در نزد حق تعالى چه مقامي است هر آينه گردنها براي أو خاضع مىشد . پس به درستى كه خداى تعالى براي مؤمن اسمى از اسمهاى خود را جدا فرموده خداى متعال مؤمن است و بنده اش را مؤمن نام گذارده براي شرافت و كرامت و بزرگوارى كه براي أو قائل است . و جهت ديگر كه خداى متعال بندهء خود را مؤمن ناميده اينكه در قيامت أمان مىدهد كساني را بر خدا و أمان دادن أو مورد قبول واقع خواهد شد . و قال الله تعالى : ليأذن بحرب منّى من اذى مؤمنا أو اخافه .
خداى متعال فرموده : بايد اعلان جنگ با مرا بدهد كسى كه مؤمني را اذيت كند يا اينكه أو را بترساند .
و كان عيسى عليه السّلام يقول يا معشر الحواريين تحبّبوا إلى الله ببغض أهل المعاصي و تقرّبوا إلى الله بالبعد عنهم و التمسوا رضاه في غضبهم و إذا جالستم فجالسوا من يزيد في عملكم منطقه و يذكركم الله رويته و يرغبكم في الآخرة عمله .
حضرت عيسى بن مريم - على نبينا و آله و عليه السّلام - فرمود :
اى جماعت حواريين با خدا دوستى كنيد به دشمن داشتن أهل گناه و معصيت . و به خدا تقرّب بجوييد به دور شدن از آنها .
و رضاى خدا را طلب كنيد در به غضب آوردن آنها . و هر گاه خواستيد همنشينى براي خود داشته باشيد پس با كسى مجالست

308