سبحانه أشهدكم انّى قد غفرت لهم و آمنتهم من ناري و أوجبت لهم جنّتى .
فيقولون ربّنا تعلم انّ فيهم من لم يذكرك . فيقول سبحانه قد غفرت له بمجالسة أهل ذكرى فانّ الذّاكرين لا يشقى بهم جليسهم .
رسول خدا - صلَّى الله عليه و آله - فرمود : به تحقيق ملائكة عبور مىكنند بر مجلسهاى ذكر پس بالاى سر آنها مىايستند . و چون آنها گريه مىكنند ملائكة مىگريند و چون دعا مىكنند آمين مىگويند . و چون به آسمان بالا مىروند خداى متعال مىفرمايد :
اى ملائكة كجا بوديد و حال آنكه از آنها آگاه است پس مىگويند : اى پروردگار ما تو عالمترى ما در مجلسي از مجالس ذكر حاضر شديم پس آنها را ديديم كه تسبيح تو مىگويند و تو را تقديس مىكنند و از تو طلب آمرزش مىكنند ، از عذاب آتش تو مىترسند و به ثواب تو اميدوار هستند . پس خداوند سبحان مىفرمايد : گواه مىگيرم شما را كه من آنها را آمرزيدم و از آتش خود أيمن داشتم و واجب كردم براي آنها بهشت خود را پس ملائكة عرض مىكنند : خدايا تو مىدانى كه در بين آنها كسى بود كه ذكر تو را نگفت . پس خداى سبحان مىفرمايد : أو را براي همنشينى با أهل ذكر آمرزيدم ، چون كه همنشين أهل ذكر به سبب مجالست با آنها شقى نمىگردد . و روى عن بعض الصّالحين انه قال : نمت ذات ليلة فسمعت هاتفا يقول أ تنام عن حضرة الرّحمن و هو يقسم الجوائز بالرّضوان بين الاحبّة و الخلَّان فمن أراد منه المزيد فلا ينام ليلة الطَّويل و لا يقنع من نفسه بالقليل .
از بعضي أهل صلاح و نيكان روايت شده كه گفت : در شبى

242