و قال آخر :
< شعر > إذا ما كنت متّخذا وصيّا فكن فيما ملكت وصيّ نفسك ستحصد ما زرعت غدا و تجنى إذا وضع الحساب ثمار غرسك < / شعر > بهره ببر هر چه مىخواهى كه اين دنيا متاعي بيش نيست و براي تو استطاعت نيست كه آن را براي خود دوام دهى . و آنچه كه مالك آن هستى تا زنده اى پيش بفرست ، چون در آن امارت و فرمانروايى دارى و اختيار آن به دست تو است . و مغرور كسى نباش كه به أو وصيّت نمايى ، كوتاهى كردن در وصيّت براي شخص خدعه و مكر است . و چيست مرا كه ولى و مالك كنم در مال خودم غير خودم را و به أو وصيّت كنم اگر خدعه و مكرى نباشد .
و ديگرى گفته : هنگامى كه وصى براي خود گرفتى پس خود در آنچه مالك أو هستى وصىّ خود باش . زود باشد كه در روز حساب آنچه از خوب و بد در اين عالم كشتى ميوهء آن را بچينى و درو كنى .

191