خداى خود رفته در حالت زيان كارى و تأسف كه به أو عارض شده به تحقيق در دنيا و آخرت زيان و ضرر نموده و اين است ضرر آشكار . و قال اصمعى سمعت اعرابيّا يقول : انّ الآمال قطعت أعناق الرّجال كالسّراب اخلف من رجاه و غرّ من رآه و من كان اللَّيل و النّهار مطَّيتاه أسرعا به السّير و يلحقاه المحلّ .
اصمعى گفته : شنيدم كه اعرابى مىگفت به درستى كه آرزوها گردن مردان را قطع كرد مانند آب نما كه آن كس به اميد آب به سوى أو مىرود خلافش بر أو ظاهر گردد و گول مىزند كسى را كه آن را ببيند و آن كس كه شب و روز دو مركب تندرو أو مىباشند به سرعت أو را مىبرند و به محلّ منظور و مورد نظرش ملحق مىكنند . و انشد بعضهم :
< شعر > و يمشى المرء ذا اجل قريب و في الدّنيا له امل طويل و يعجل للرّحيل و ليس يدرى إلى ما ذا يقرّبه الرّحيل < / شعر > شخص مىرود در حالي كه اجلش نزديك است و در دنيا براي أو آرزوى طولانى هست و تعجيل مىكند براي رفتن و نمىداند كه رفتن أو به كجا منتهى مىگردد و به چه چيز نزديك مىگردد . و قال آخر :
< شعر > يا ايّها المطلق آماله من دون آمالك آجال كم ابلَّت الدّنيا و كم جدّدت فينا و كم تبلى و تغتال < / شعر >

158