: و اگر سنّت و تقدير پروردگارت و ملاحظهء زمان مقرر نبود عذاب الهى به زودى دامان آنان را مىگرفت ! 10 - * ( وَما كانَ الله لِيُعَذِّبَهُمْ وَأَنْتَ فِيهِمْ وَما كانَ الله مُعَذِّبَهُمْ وَهُمْ يَسْتَغْفِرُونَ ) * [1] : و عذاب نمىكند خدا مردم را ، چون تو در ميان آنها هستى و نيز عذاب نخواهد كرد ايشان را تا استغفار مىكنند .
حضرت امير عليه السّلام فرمود : در ميان مردم دو امام هست ، يكى پيامبر صلَّى الله عليه و آله و سلم و يكى استغفار ، رسول خدا صلَّى الله عليه و آله و سلم از ميان مردم رفت و استغفار و توبه بر ايشان باقى است .
پيامبر صلَّى الله عليه و آله و سلم فرمود : اى بندگان خدا ، خود را از گناه بازداريد ، زيرا عذاب خدا سخت است .
و نيز فرمود : خداوند نعمتى به مردم نداده كه از آنان باز پس بگيرد پس نعمتهاى داده‌اش باقى مىماند ، تا زمانى كه شب و روز باقى است ، مگر اينكه كفران نعمت كنند و از اطاعت خدا رو بگردانند .
و آيهء شريفه به همين معنا اشاره دارد :
* ( إِنَّ الله لا يُغَيِّرُ ما بِقَوْمٍ حَتَّى يُغَيِّرُوا ما بِأَنْفُسِهِمْ ) * [2] : خداى مهربان حال و نعمت مردم را دگرگون نخواهد كرد ، مگر اينكه خود آن مردم حالشان را تغيير دهند ( و از نيكى به بدى شتابند ) .
حضرت امير عليه السّلام فرمود : خداوند بندگان خود را كه به كارهاى زشت مشغول شوند به كمى ميوه‌ها و جلوگيرى از بركات و بستن درهاى نيكويى خود به روى آنها مبتلا مىسازند ، تا توبه كرده و متنبّه شوند و گناه را كنار

[1] انفال / 32
[2] رعد / 12

95