و : * ( فَرِحُوا بِالْحَياةِ الدُّنْيا وَمَا الْحَياةُ الدُّنْيا فِي الآخِرَةِ إِلَّا مَتاعٌ ) * [1] : مردم به زندگانى و متاع دنيايى شادند ، در صورتى كه زندگانى دنيا در مقابل آخرت كالايى بىارزش ، است .
و : * ( إِنَّ الَّذِينَ لا يَرْجُونَ لِقاءَنا وَرَضُوا بِالْحَياةِ الدُّنْيا وَاطْمَأَنُّوا بِها وَالَّذِينَ هُمْ عَنْ آياتِنا غافِلُونَ أُولئِكَ مَأْواهُمُ النَّارُ بِما كانُوا يَكْسِبُونَ ) * [2] : كسانى كه به لقاء ما دل نبستند ( و به آخرت ايمان نياوردند ) و به زندگانى دنيا خشنود شدند و به آن مطمئن گشتند ، و كسانى از نشانه‌هاى ما غافل شدند ، جايگاهشان آتش است ، چون آن را ( در گذشته ) كسب كردند .
و : * ( إِنَّما مَثَلُ الْحَياةِ الدُّنْيا كَماءٍ أَنْزَلْناه مِنَ السَّماءِ فَاخْتَلَطَ بِه نَباتُ الأَرْضِ مِمَّا يَأْكُلُ النَّاسُ وَالأَنْعامُ حَتَّى إِذا أَخَذَتِ الأَرْضُ زُخْرُفَها وَازَّيَّنَتْ وَظَنَّ أَهْلُها أَنَّهُمْ قادِرُونَ عَلَيْها أَتاها أَمْرُنا لَيْلًا أَوْ نَهاراً فَجَعَلْناها حَصِيداً كَأَنْ لَمْ تَغْنَ بِالأَمْسِ كَذلِكَ نُفَصِّلُ الآياتِ لِقَوْمٍ يَتَفَكَّرُونَ ) * [3] : مثل زندگانى دنيا ، همانند آبى است كه از آسمان نازل كرده‌ايم ، كه در پى آن گياهان زمين كه مردم و چهارپايان از آن مىخورند ، مىرويد ، تا زمانى كه زمين ، زيبايى خود را يافته و آراسته مىگردد و اهل آن مطمئن مىشوند كه مىتوانند از آن بهره‌مند گردند ( ناگهان ) فرمان ما ، شب هنگام يا در روز ( براى نابودى آن ) فرا مىرسد و آنچنان آن را درو مىكنيم كه گويى ديروز هرگز ( چنين كشتزارى ) نبوده است ، اين گونه آيات خود را براى گروهى كه مىانديشند ، شرح مىدهيم .

[1] رعد / 26
[2] يونس / 7
[3] يونس / 24

61