باب چهل و هشتم فضيلت فقر و عاقبت نيك آن شاهد بر فضيلت فقرا بر اغنيا ، فرمودهء پيامبر اسلام صلَّى الله عليه و آله و سلم است ، كه : فقرا به مقدار نصف روز پيش از اغنيا به بهشت مىروند ، و اندازهء آن ، پانصد سال دنياست . [1] ، [2] امام صادق عليه السّلام نيز مىفرمايد : تهيدستان مؤمن ، چهل سال پيش از اغنيا در باغهاى بهشت به تفرّج مىپردازند . [3] سپس در ادامه افزودند : برايتان مثلى مىزنم ، و آن مانند دو كشتى است ، كه باجگير ( يا مأمور بندر ) آن دو را نگاه مىدارد و چون به داخل يكى از آنها نگاه كند و كالايى نبيند ، مىگويد : آزادى و برو ، و به ديگرى نگاه مىكند و آن را پر از كالا مىبيند ، و مىگويد : آن را متوقف كنيد تا به حسابش برسم .
و فرمود : چون قيامت بر پا شود ، دو بندهء مؤمن را كه اهل بهشت هستند ،

[1] قال رسول صلَّى اللَّه عليه و آله و سلم : يدخل الفقراء الجنّة قبل الاغنياء بنصف يوم و مقداره خمس مائة عام .
[2] علَّامه شعرانى : در حديث خريف آمده كه كنايه از سال است ، البته به طور مجاز مثل جمعه از آن ارادهء هفته مىشود و هر زبانى مجازى دارد كه دليل بر وضع است و فقط مناسبت معنوى كافى نيست .
[3] قال الصادق عليه السّلام : انّ فقراء المؤمنين يتقلَّبون في رياض الجنّة قبل اغنيائهم باربعين خريفا .

415