يا دستها را تا مقابل صورت بالا آورد ، تا حالت « تبتّل » را نشان دهد ، ( و با خضوع كامل فقط به خدا توجّه نمايد ) .
و فرمود : هنگام دعا و ابتهال سزاوار است كه اشك بر گونه جارى شود ، و بهتر است دعاكننده ، با وضو و رو به قبله به ايستد . [1] برخى ديگر از آداب دعا بهتر است دعا در مكانهاى شريف ( مثل مساجد و حرمهاى متبرّكه ) و در هنگام اوقات شريفه ( مثل روز جمعه و ايّام ماه رمضان ) و پس از نماز باشد و نيز بهتر است دعاكننده ، در وقت دعا انگشترى عقيق در دست داشته باشد زيرا در حديث آمده كه دستى كه انگشترى عقيق دارد ، محروم نمىگردد ، و هيچ دستى كه به سوى خدا بلند مىشود ، بهتر از دستى كه انگشترى عقيق در آن باشد ، نيست و چنين دستى خالى و تهى نمىگردد ، و عقيق سبب ايمنى در سفر است .
و فرمود : دو ركعت نماز با انگشتر عقيق ، بهتر از هفتاد ركعت بدون آن است . [2] و فرمود : عقيق نام كوهى است كه پيش از همه به يگانگى خدا و رسالت محمد صلَّى الله عليه و آله و سلم و ولايت على عليه السّلام اقرار و اعتراف كرد و خداوند بر خود لازم فرمود ، كه دستى كه انگشتر عقيق را با خود دارد ، محروم برنگرداند و در قيامت عذابش ننمايد .

[1] قال الصادق عليه السّلام : من ابتهل منكم فمع الدّمعة يجريها على خدّه و ينبغى للدّاعى أن يكون متطهّرا مستقبل القبلة .
[2] قال الصادق عليه السّلام : صلاة ركعتين بخاتم عقيق افضل من سبعين ركعة بغيره .

412