: روزى كه هر كسى به آنچه فرستاده ، چشم مىدوزد و كافر مىگويد : اى كاش من خاك بودم ( تا چنين گرفتار نمىشدم ) .
و : * ( يَوْمَ لا يَنْفَعُ الظَّالِمِينَ مَعْذِرَتُهُمْ وَلَهُمُ اللَّعْنَةُ وَلَهُمْ سُوءُ الدَّارِ ) * [1] : روزى كه ستمكاران را عذرخواهى سود نرساند و خشم ( خدا ) و بدى جايگاه بر ايشان آماده شده است .
و : * ( وَجِيءَ يَوْمَئِذٍ بِجَهَنَّمَ يَوْمَئِذٍ يَتَذَكَّرُ الإِنْسانُ وَأَنَّى لَه الذِّكْرى يَقُولُ يا لَيْتَنِي قَدَّمْتُ لِحَياتِي فَيَوْمَئِذٍ لا يُعَذِّبُ عَذابَه أَحَدٌ وَلا يُوثِقُ وَثاقَه أَحَدٌ ) * [2] : و در آن روز جهنّم را حاضر مىكنند ( آرى ) در آن روز انسان متذكَّر مىشود ، امّا اين تذكَّر چه سودى دارد ؟ مىگويد : اى كاش براى ( اين ) زندگيم چيزى از پيش فرستاده بودم ! در آن روز هيچ كس همانند او ( خدا ) عذاب نمىكند و هيچ كس همچون او كسى را به بند نمىكشد .
و : * ( يَوْمَ تُبَدَّلُ الأَرْضُ غَيْرَ الأَرْضِ وَالسَّماواتُ وَبَرَزُوالله الْواحِدِ الْقَهَّارِ ) * [3] : روزى كه زمين را ( به امر خدا ) به غير اين زمين مبدّل كنند و هم آسمانها را ( دگرگون سازند ) و تمام خلق در پيشگاه حكم خداى قادر قاهر حاضر شوند .
و : * ( يَوْمَ نُسَيِّرُ الْجِبالَ وَتَرَى الأَرْضَ بارِزَةً وَحَشَرْناهُمْ فَلَمْ نُغادِرْ مِنْهُمْ أَحَداً وَعُرِضُوا عَلى رَبِّكَ صَفًّا ) * [4] : ( و ياد كن اى پيامبر ) روزى را كه كوهها را به رفتار آريم و زمين را صاف و

[1] مؤمن / 55
[2] فجر / 22 - 26
[3] ابراهيم / 47
[4] كهف / 46

40