عمل نيك مشرك هم از بين نمىرود نقل است كه مشركى نسبت به يك مؤمن مهربانى نمود ، و وقتى كه از دنيا رفت ، خداوند به او وحى فرستاد كه اگر بنا بود مشرك را در بهشت جاى دهم ، تو را در آن اسكان مىدادم ، اما آن را بر هر كس كه در حال شرك بميرد ، حرام كرده‌ام ، و سپس به آتش دستور داد ، تا به او آزار نرساند و هر روز غذايى غير از غذاى دوزخيان به او بدهند ، ( يعنى : غذاى او را از بيرون دوزخ نزد او ببرند و از غذاى اهل دوزخ به او نخورانند ) . [1] پيامبر صلَّى الله عليه و آله و سلم فرمود : هر كس دل مؤمنى را شاد كند ، خداوند صورتى از آن را برايش ( در عالم مثال ) خلق خواهد كرد ، تا همواره ( در قيامت ) با او باشد و او را به بهشت مژده دهد . [2]

[1] اين حديث دلالت دارد بر اينكه عمل صالح و لو از كافر ، از بين نمىرود و مقتضاى عدل الهى است كه پاداش آن را ببيند . ( شعرانى )
[2] اين روايت به تجسّم اعمال در عالم برزخ صراحت دارد و از اسرار علوم آخرت است و اين معنا نظر برخى را مردود مىداند كه مىگويند : چگونه عرض به جوهر تبديل مىگردد ؟ در حالى كه بايد دانست كه هر يك از امور معنوى صورتى مناسب خود ، در عالم مثالى دارد و كسانى چون شيخ اشراق و ملا صدرا و جمهور عرفا آن را قبول دارند و قيصرى در فصل ششم مقدمات شرح فصوص به طور مفصل آن را تشريح كرده است . ( شعرانى )

397