كه به وسيلهء آنها معانى را در مىيابد و كسى كه از محارم خدا چشم بپوشد و خود را از شهوتها نگاهدارد و باطنش را آباد كند ، و به آن جلاء بخشد و طبق دستور خدا از وجود مراقبت نمايد و با تبعيّت لازم از كتاب و سنّت ايمانش را تقويت كند و غذاى حرام به معده‌اش وارد نسازد و زبانش را از دروغ و غيبت و بيهوده‌گويى نگاهدارد ، هرگز فراستش خطا نمىكند ( و نظرش صائب مىگردد ) .
سزاوار است ، كسى كه با اهل راستى معاشرت دارد ، صداقت و راستى را در برخورد با ايشان مراعات نمايد ، زيرا دلهاىشان زيرك است ( و به سرعت دروغ تو نزد ايشان آشكار مىگردد ) .
و نيز بهتر است كه انسان با مردمان راستگو معاشرت نمايد ، زيرا خداوند مىفرمايد :
* ( يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اتَّقُوا الله وَكُونُوا مَعَ الصَّادِقِينَ ) * [1] : اى كسانى كه ايمان آورده‌ايد ، از خدا بپرهيزيد و با مؤمنان باشيد .
يعنى : كسانى كه صدقشان معلوم و آشكار است ، و ايشان اهل بيت عليه السّلام محمد صلَّى الله عليه و آله و سلم هستند و دليل صدقشان اين آيه است :
* ( إِنَّما يُرِيدُ الله لِيُذْهِبَ عَنْكُمُ الرِّجْسَ أَهْلَ الْبَيْتِ وَيُطَهِّرَكُمْ تَطْهِيراً ) * [2] : جز اين نيست كه خدا مىخواهد رجس را از شما خاندان نبوّت عليه السّلام دور سازد و شما را از هر گونه عيب و نقص پاك بدارد .
دروغ يكى از پليديها ( و ارجاس ) است .
و نيز فرمود : من دو چيز گرانبها را در ميان شما مىگذارم ، و تا زمانى كه به آنان تمسّك جوييد گمراه نشويد : كتاب خدا و عترت من ، و آن دو از هم جدا

[1] توبه / 119
[2] احزاب / 33

350