و گريه مىكرد كه بار دوّم صدايى برآمد :
* ( ارْكُضْ بِرِجْلِكَ هذا مُغْتَسَلٌ بارِدٌ وَشَرابٌ ) * : پايت را بر زمين بكوب ( چون پايش را كوبيد چشمهء آبى نمايان شد و گفتيم ) در اين آب بدن خود را بشوى و از آن بنوش .
چون ايّوب بدن خود را شست و از آن نوشيد و خارج شد ، بدنش سالم گشت و تندرستى را بازيافت و از آسمان چون دسته‌هاى ملخ طلا بر سرش باريدن گرفت ، دوباره اموال بسيارى كسب كرد و زنهايى را به عقد خود در آورد و فرزندانى از نسل او به وجود آمد ، چنان كه خداوند در وصفش فرموده :
* ( وَوَهَبْنا لَه أَهْلَه وَمِثْلَهُمْ مَعَهُمْ رَحْمَةً مِنَّا وَذِكْرى لأُولِي الأَلْبابِ ) * [1] : و ما اهل و فرزندانى كه از او مردند ، به اندازهء آنان به او داديم تا در حق او لطف و رحمتى كرده باشيم و تذكَّرى براى خردمندان گردد .
سخن پيامبر صلَّى الله عليه و آله و سلم در شأن صبر پيامبر صلَّى الله عليه و آله و سلم فرمود : صبر نيمى از ايمان است و يقين همهء آن است و هر كس بر مصيبتى صبر كند ، خداوند سيصد درجه مقام برايش مىنويسد ، كه از هر درجه تا درجهء ديگر به اندازهء فاصلهء زمين تا عرش است . [2] و هر كس بر طاعت صبر كند خداوند ششصد درجه برايش مىنويسد كه ما

[1] ص / 43 - 42 .
[2] قال النبى صلَّى اللَّه عليه و آله و سلم : الصّبر نصف الايمان و اليقين كلَّه و من صبر على المصيبة حتّى يردّها بحسن العزاء كتب اللَّه له بكلّ صبرة ثلاث مائة درجة ما بين الدّرجة الى الدرجة كما بين تخوم الارض الى علوّ العرش و من صبر على الطَّاعة كتب اللَّه له ستمائة درجة ما بين الدّرجة كما بين تخوم الارض الى علوّ العرش و من صبر على المصيبة كتب اللَّه له تسعمائة درجة ما بين الدرجة الى الدرجة كما بين تخوم الارض الى علوّ العرش .

337