كوچك بر او وارد شد ؛ آن را نعمت به حساب آورد و بر آن شكر نمايد . پس بنده در گرفتاريها و تهيدستىها بايد به كسانى كه بيشتر از آنها گرفتارند نگاه كند ، و در اعمال خير به كسانى كه تلاش و كوشش بيشترى دارند ، بنگرد و اين بهترين راه براى كسى است كه بخواهد ، حالات خود را اصلاح و اندوهش را كم سازد .
حضرت امير عليه السّلام فرمود : صبر نسبت به ايمان چون سر است نسبت به بدن ، و كسى كه سر ندارد ، جان ندارد و نيز كسى كه صبر ندارد ايمان ندارد . [1] حقيقت صبر حقيقت صبر اين است كه از نزول بلا و مصيبت ، ترسى نداشته باشد ، و آخرين حدّ آن اين است كه ميان نعمت و بلا فرقى قايل نشود ، بلكه بلا را بر نعمت ترجيح دهد ، زيرا در پايان نتيجه و ميوه‌اى شيرين و عاقبتى پسنديده در بردارد .
مؤلف چند بيت در اين باره سروده است [2] كه ترجمه‌اش اين است :
بر مصيبتها صبر كردم و هواى نفس را بر آن مطَّلع ننمودم و از آنچه از سوى تو بر من است ( عشق ) آگاهش نكردم ، زيرا ترسيدم كه صبر نكند و فرياد بزند و اشكم جارى گردد و ندانسته اجر خود را تباه سازم . [3] آمده است كه خداوند به داود عليه السّلام وحى فرستاد كه اى داود ، اخلاق خود را چون اخلاق من كن و يكى از اخلاقهاى من صبر است ، و صابر اگر بر صبر بميرد ، شهيد مرده است و اگر نميرد با سعادت زندگى كرده است .

[1] قال على عليه السّلام : الصّبر من الايمان بمنزلة الرأس من الجسد و لا ايمان لمن لا صبر له .
[2] صبرت و لم اطلع هواى على صبرى و اخفيت مالى منك عن موضع الصّبر < شعر > مخافة ان يشكو ضميرى صبابتى الى دمعتى سرّا فيجرى و لا ادرى < / شعر >
[3] يعنى : عشق تو را از صبر و صبر را از عشق خبر نكردم و نگفتم تو محبوب من هستى ( شعرانى ) .

335