باب سى و سوم زشتى و كيفر غيبت [1] خداوند بزرگ در مذمّت غيبت مىفرمايد :
* ( وَلا يَغْتَبْ بَعْضُكُمْ بَعْضاًأَيُحِبُّ أَحَدُكُمْ أَنْ يَأْكُلَ لَحْمَ أَخِيه مَيْتاً فَكَرِهْتُمُوه ) * [2] : و هيچ يك از شما ديگرى را غيبت نكند ، آيا كسى از شما دوست دارد كه گوشت برادر مردهء خود را بخورد ؟ ! ( به يقين ) همهء شما از اين امر كراهت داريد .
خداوند در نهى از غيبت تأكيد فرموده و آن را گوشت مردهء آدمى تشبيه كرده است ، تا مردم از آن پرهيز نمايند .
پيامبر صلَّى الله عليه و آله و سلم فرمود : در روز قيامت بنده را كه كارهاى نيكى انجام داده مىآورند ، ولى در نامهء اعمالشان چيزى ديده نمىشود ، مىپرسد : پس كجاست كارهاى خوبى كه در دنيا انجام دادم ؟ گفته مىشود : با غيبتى كه از مردم كردى

[1] علَّامه شعرانى : در نسخهء ما عنوان چنين است : في ذمّ الغيبة و عقابها .
[2] حجرات / 12 .

301