خداوند هر كسى را كه در اطرافش باشد - و لو بيست هزار نفر باشند - مورد مهر و رحمت خود قرار دهد و هيچ چشمى خود را از ترس خدا نيست ، مگر اينكه خداوند آن را بر آتش حرام كرد و اگر بر گونه‌اش اصابت كند ، روى ذلَّت و خوارى نخواهد ديد ، و اگر بنده‌اى در ميان امّتى از خوف خدا بگريد ، خداوند به واسطهء گريهء او ، آن امّت را مشمول مهر خود واقع مىگرداند .
و فرمود : [1] هر كس بر گناه خود بگريد ، آمرزيده مىشود و هر كس از خوف آتش بگريد ، خداوند او را پناه مىدهد و هر كس از شوق بهشت بگريد خداوند او را در آن ساكن گرداند و او را در روز « فزع » بزرگ امان دهد و هر كس از ترس خدا بگريد ، خداوند او را با پيامبران و صدّيقان و شهيدان و صالحان ، محشور فرمايد ، و چه همنشينان خوبى هستند .
و فرمود : گريه از خوف حقّ كليد رحمت و نشانهء قبولى اعمال و راه اجابت دعا است .
و فرمود : آنگاه كه بنده از خوف حقّ گريه كند ؛ گناهان او فرو مىريزند ، چنان كه ، برگ از درختان فرو مىريزد ، و چون روزى كه از مادر متولَّد گشته ، پاك مىگردد . [2]

[1] قال على عليه السّلام : من بكى من ذنب غفر له و من بكى خوف النار اعاذه اللَّه منها و من بكى شوقا الى الجنّة اسكنه اللَّه فيها و كتب له امانا من الفزع الاكبر و من بكى من خشية اللَّه حشره اللَّه مع * ( النَّبِيِّينَ وَالصِّدِّيقِينَ وَالشُّهَداءِ وَالصَّالِحِينَ وَحَسُنَ أُولئِكَ رَفِيقاً . و قال : البكاء من خشية اللَّه مفتاح الرحمة و علامة القبول و باب الاجابة و قال اذا بكى العبد من خشية اللَّه تحاتت عنه الذنوب كما يتحات الورق فيبقى كيوم ولدته امّه .
[2] علَّامه شعرانى : تحاتت عنه الذنوب يعنى : ساقط مىشود و حتّ و جبّ درست است ولى مشهور با جيم است ، الاسلام يحبّ ما قبله .

248