و به « حذيفه » [1] فرمود : چه مىكنى وقتى كه امراى بد روى كار آيند ، كه اگر از آنها اطاعت كنى ، كافر مىشوى و اگر اطاعت نكنى تو را مىكشند ؟
حذيفه عرض كرد : چه كنم ؟
فرمود : اگر قدرت داشتى با آنها جهاد كن و اگر نداشتى از آنان فرار كن .
و فرمود : دو گروهند كه اگر خود را به اصلاح آورند ، مردم اصلاح مىشوند و اگر فاسد شوند ، مردم را فاسد مىكنند اول امرا و دوم علماء .
و خداى بزرگ فرموده است :
* ( وَلا تَرْكَنُوا إِلَى الَّذِينَ ظَلَمُوا فَتَمَسَّكُمُ النَّارُ ) * [2] : شما ( مؤمنان ) به ستمكاران كمك نكنيد ، و گر نه آتش كيفر حق شما را مىگيرد .
و : * ( وَلا تَطْغَوْا فِيه فَيَحِلَّ عَلَيْكُمْ غَضَبِي ) * [3] : نسبت به اوامر من سركشى نكنيد ، و گر نه خشم من بر شما روا مىگردد .
و سوگند به خدا ، فساد امور مردم ، به دست اين گروه است ، به ويژه كسانى كه در صدور حكم ، ستم كنند و رشوه بگيرند .
ابو نوّاس چه زيبا سروده : [4] آنگاه كه امير و نويسندگان و افراد او خيانت كنند ، و قاضى در قضاوت خويش سستى روا دارد ( و جانب حق را نگيرد ) ، واى بر آن قاضيان زمين ، از سوى قاضى آسمان و خداى متعال .
و در روايت آمده كه آيهء :

[1] او از بزرگان اصحاب و محرمان راز پيامبر صلَّى اللَّه عليه و آله و سلم و اهل بيت عليهم السّلام بود .
[2] هود / 114 .
[3] طه / 81 .
[4] < شعر > اذا خان الامير و كاتباه و قاضى الامر داهن في القضاء فويل ثمّ ويل ثمّ ويل لقاضى الارض من قاضى السّماء < / شعر >

183