پس اگر خدا را ياد نمود ، از او دور مىشود و اگر ياد خدا را كنار گذاشت ، آن شيطان به او نزديك مىشود و او را متوجه خود مىسازد و گمراهش مىكند و به لغزشش و مىدارد ، تا كمكم او را به طغيان وادارد .
از « كعب الاحبار » [1] نقل شده كه گفت : در تورات آمده ، اى موسى هر كه مرا دوست بدارد ، فراموش نمىكند و هر كه به رحمت و نعمت من ، اميدوار باشد ، در سؤال و خواستن پافشارى مىنمايد ، اى موسى گر چه من از حال بندگان هيچ گاه غافل نيستم ، اما دوست دارم ، فرشتگانم ، گريه و زارى بندگانم را بشنوند ، و نگهبانان مىبينند كه چگونه فرزندان آدم به من تقرّب پيدا مىكنند ، در حالى كه خودم به آنان نيروى آن را مىبخشم و سبب دعايشان هستم .
اى موسى [2] به بنى اسرائيل بگو كه به داشتن نعمتها مغرور نگردند ، كه در نتيجه از آنها گرفته شود و از ياد و شكر من غافل نشوند ، كه نعمتها گرفته مىشود و به خوارى مىافتند ، و در دعا پافشارى كنند ، تا مستجاب شود و نعمت و سلامتى را بر آنها گوارا كنم .
در ذيل آيهء شريفهء :
* ( اتَّقُوا الله حَقَّ تُقاتِه ) * [3] چنان كه شايسته اوست ، از خدا بترسيد .

[1] روحانى يهودى كه بعدا مسلمان و از تابعين به حساب مىآمد و در زمان عمر اسلام آورد و علاقه شديدى ميان او و معاويه بود و به شام رفت و در حمص به سن يك صد و چهار سالگى درگذشت حذيفه او را تكذيب كرد و رأس الجالوت او را نسبت به نقل از تورات دروغگو دانست .
[2] يا موسى قل لبنى اسرائيل لا تبطرنّكم النّعمة فيعاجلكم السلب و لا تغفلوا عن الذّكر و الشكر فتسلبوا النعم و يحل بكم الذّل و ألحّوا بالدعاء تشملكم الاجابة و أهنّئكم النعمة و العافية .
[3] آل عمران / 97 .

161