چنين است ذهنها و از حضرت ابى عبد الله روايت شده كه فرمود : دو مرد بواسطه قهر كردن از يك ديگر جدا نميشوند مگر اينكه يكى از آن دو سزاوار لعنت و دورى از بهشت گردد و ممكن است هر دوى آنها سزاوار لعنت و برائت شوند .
و از آن حضرت روايت شده فرمود پدرم از قول پيغمبر فرموده كه هر گاه دو مسلمان با يك ديگر قهر كنند و با هم آشتى نكنند از دين اسلام خارجند و بين آن دو دوستى نباشد و هر كدام در صلح و آشتى پيشى بر ديگرى گيرد زودتر وارد بهشت شود روز قيامت و از حضرت ابى جعفر روايت شده كه شيطان ميان مؤمنين ايجاد نزاع و دعوا كند تا وقتى كه يكى از آن دو از تقصير و گناهش برنگردد پس هر گاه نزاع كردند و از يك ديگر قهر نمودند شيطان از خوشحالى به پشت افتد و بگويد رسيدم بآنچه ميخواستم .
پس خدا رحمت كند مردى را كه بين دو دوست ما ايجاد مهربانى و آشتى كند اى گروه مؤمنان با يك ديگر مهربان شويد و از حضرت ابى عبد الله عليه السّلام روايت شده هر گاه روز قيامت شود پرده اى از پرده‌هاى بهشت برداشته شود بوى بهشت را از پانصد سال راه بشنود هر كس كه داراى شامه اى باشد مگر يك طايفه كه نشنوند عرضكردم آنها كيستند فرمود عاق پدر و مادر .
و فرمود : كمترين عاقها گفتن كلمه ى اف باشد و اگر از آن كلمه پستتر كلمه اى بود خدا از آن نهى مىكرد همچنان كه خداى تعالى فرموده : « * ( فَلا تَقُلْ لَهُما أُفٍّ وَلا تَنْهَرْهُما وَقُلْ لَهُما قَوْلًا كَرِيماً ) * » [1]

[1] اسراء 24 .

421