و مژده باد شما را به آن بهشت كه وعده داده شديد .
و فرمود كه هر كس يكى از فقيران برهنه ى مسلمان را جامه اى بپوشد يا او را يارى كند بكسرى معيشت او خداى عز و جل هفتاد هزار فرشته را موكل او كرداند به هر گناهى كه انجام داده تا روز قيامت برايش طلب آمرزش كنند و فرمود هر كس كه مؤمن فقيرى را جامه اى پوشاند خدا او را از لباسهاى استبرق بهشتى بپوشاند و هر كس به مؤمن دارائى لباس پوشاند تا زمانى كه آن جامه باقى باشد ، خدا عيبهاى او را بپوشاند .
و نقل شده كه مشركى بمؤمنى مهربانى كرد هنگامى كه مرد خداوند باو وحى فرستاد كه اگر در بهشت من جايى براى مشرك بود ترا در آن جا ميدادم ولى آن بهشت حرام است بر كسى كه بحال شرك بميرد سپس خطاب بآتش رسيد كه اى آتش او را آزار مرسان و روزى او از جايى كه خدا ميخواست ميرسيد و حضرت نبى اكرم فرمود كسى كه در دل مؤمنى شادى و سرور وارد كند خدا آن سرور را مجسم كند با او در قبر باشد و او را مژده بهشت دهد .
باب چهل و هفتم دعا و بركت و فضيلت آن خداى تعالى فرموده است « * ( ادْعُونِي أَسْتَجِبْ لَكُمْ إِنَّ الَّذِينَ يَسْتَكْبِرُونَ عَنْ عِبادَتِي سَيَدْخُلُونَ جَهَنَّمَ داخِرِينَ ) * » [1] مرا بخوانيد تا اجابت كنم شما را همانا آنان كه از عبادت من سركشى ميكنند بزودى داخل دوزخ شوند مراد از عبادت دعاست .
و نيز خداى تعالى فرموده است : * ( أَمَّنْ يُجِيبُ الْمُضْطَرَّ إِذا دَعاه

[1] مؤمن 62 .

355