بطاعت خدا ميكند و ترس از خدا ترا از معصيتها و گناهان دور مىنمايد و مراقبت ترا براه شرم و حيا و درك حقايق كردن و بررسى حقايق ميرساند و بهترين طاعتها مراقبت خداى سبحانست در تمام حالات و از سعادت و خوشبختى مرد اين است كه از نفسش حساب بكشد و او را مجازات كند بر اينكه خدا از كارهاى او اطلاع دارد و شاهد كردارش ميباشد و هيچ گاه نفس از نظرش ناپديد نميشود و از دايره ى علم خدا بيرون نميشود .
و سزاوار است براى كسى كه ديگرى را موعظه ميكند اول نفسش را پند و اندرز دهد جمعيت زياد كه حرفها و سخنان او را ميشنوند مغرورش نكند و فريبش ندهد زيرا كه مردم مواظب ظاهر آن واعظ باشند ولى خدا بر باطن او شاهد و حاضر است .
و روايت شده كه بعضى از بزرگان جوانى را ديدند كه خوب عبادت و كوشش در عبادت ميكند از او پرسيدند كارهاى خود را بر چه پايه اى استوار كردى گفت بر چهار خصلت پرسيدند آن چهار خصلت چيست ؟
گفت اول دانستم كه چيزى از روزى من كم نميشود و وعده ى خدا راست و درست است اطمينان بوعده ى خدا پيدا كردم .
دوم - دانستم كه كارهاى مرا ديگرى برايم انجام نميدهد خودم مشغول كارهايم شدم . سوم اينكه ديدم اجل و مرگم ناگهانى ميرسد منهم بسوى مرگ سبقت و پيشى گرفتم . چهارم اينكه دانستم كه خدا نه در پنهان و نه آشكارا از نظر ناپديد نميشود پس من مواظب خدايم در تمام احوالم .

310