در حال خوبى و خيرخواهى بود تا وقتى كه براى تو اندرز دهنده اى از طرف نفست باشد و تا زمانى كه شعار تو ترس و بيم و حزن و اندوه باشد اى پسر آدم تو خواهى مرد پس جواب را آماده كن .
و خداى تعالى بموسى وحى فرستاد كه بترس از من در پنهان كه من نگهدارى كنم ترا در لغزشهايت ، بياد من باش در خلوت و نهان و هنگام شادمانى لذتهايت كه من ترا ياد كنم هنگام غفلتهايت و خشمت را فرو بر از كسى كه بر او مسلط هستى من هم خشمم را از تو نگهدارم ، رازهاى نهان مرا پنهان دار و مدارا كن در آشكارا با دشمن من .
و حضرت صادق عليه السّلام فرمود : دنيا در پيش من مانند مرداريست كه هر گاه ناچار شدم از آن بخورم اى حفص خداى تعالى ميداند كه بندگان عملكننده اش كيانند و كجا ميروند پس صرف نظر ميكند از ايشان هنگام كردارهاى ناشايسته ى آنان بواسطه علمى كه پيشى گرفته بكردارشان و همانا شتاب ميكند كسى كه ميترسد فرصت از دست برود فريب ندهد ترا تاخير مجازات .
بعد حضرت اين آيه را تلاوت فرمودند : * ( « تِلْكَ الدَّارُ الآخِرَةُ نَجْعَلُها لِلَّذِينَ لا يُرِيدُونَ عُلُوًّا فِي الأَرْضِ وَلا فَساداً وَالْعاقِبَةُ لِلْمُتَّقِينَ ) * » [1] اين است سراى آخرت كه قرار داديم براى كسانى كه ارادهء بلند پروازى ندارند در زمين و نه هم خيال تباه كارى و سرانجام نيك براى پرهيزكاران است و حضرت شروع كرد بگريه و مىگفت در پيشگاه اين آيه آرزوها بر باد رفته .

[1] قصص 83 .

254