را داديمشان مىخوانند و حقش را هم ادا ميكنند حضرت فرمود آياتش را ميخوانند و تفقّه در آن آيات مىكنند و باحكامش عمل ميكنند و اميدوار وعده هايش ميباشند و از وعيدش مىترسند و از داستانهايش عبرت و اندرز مىگيرند و فرمانهايش را اطاعت ميكنند و از نواهيش پرهيز مىكنند بخدا سوگند قرآن براى حفظ كردن آيات و درس دادن حروفش و تلاوت كردن سوره هايش و درس دادن ده جزء و پنج جزئش نيست حروفش را حفظ كردند ولى حدودش را ضايع كردند جز اين نيست كه قرآن براى انديشيدن در آياتش و عمل كردن باحكامش باشد و خداى تعالى فرموده : « * ( كِتابٌ أَنْزَلْناه إِلَيْكَ مُبارَكٌ لِيَدَّبَّرُوا آياتِه » ) * [1] كتابى بسوى تو فرو فرستاديم كه مبارك است براى اينكه در آياتش انديشه و فكر كنيد بدانيد خداى شما را بيامرزد كه دين خدا يكيست و تمام دينها هدايتكننده است و عالم عامل را بسوى بهشت برگرداند و مخالف را بسوى دوزخ برد .
و جز اين نيست كه ايمان تنها بآرزو نيست بلكه اقرار بقلب و عمل كردن باعضا و جوارح است و تصديق كردن كارهاى شايسته است و درين عصر ستم آشكار است ، وفا كم است ، سنت واگذاشته شده ، بدعت آشكار گرديده ، و مردم در كارهاى زشت يك ديگر را كمك مىكنند ، حيا از ميان رفته ، معرفت نابود شده ، نادانى بجا مانده ، نمىبينى جز ستمگران صاحب دنيا كه براى دنيا خشمگين گردند و بواسطه دنيا با يك ديگر مىجنگند .
مردمان شايسته رفتند و مردمان رذلى كه مانند سبوس جو و

[1] ص 11 .

192