كسى كه اذيت كند يا بترساند مؤمنى را و چنين بود عيسى بن مريم كه ميفرمود : اى گروه همراهان من خويشتن را دوست خدا كنيد بوسيله دشمن داشتن اهل معصيت و بخدا نزديك شويد با دورى از آنان و رضاى خدا را بدست آوريد در خشمگين شدن با آنها و هر گاه مىنشينيد با كسى همنشينى كنيد كه در مجالست آنان كردار نيك شما از سخنان او زيادتر شود و ديدنش شما را بياد خدا اندازد و مايل بآخرت كند شما را عمل آن كس .
حضرت امير المؤمنين عليه السّلام بابى ذر فرمود : هميشه دلت را وادار بفكر كردن و زبانت را مأمور ذكر گفتن خدا و تنت را وادار بعبادت و چشمت را مأمور گريه كردن از خوف خدا كن و روزى فردا را اهميت مده و هميشه در مسجدها باش كه همانا آبادكنندگان مساجد اهل خدايند ، و بويژه آنان كه در مسجدها قرآن مىخوانند و عمل بآن ميكنند .
و حضرت فرمود : جوانمردى در شش چيز است سه تاى آن در سفر و سه ى ديگر در حضر است آن سه كه در حضر است : خواندن قرآن ، آباد كردن مسجد و مردم را برادر گرفتن در راه خدا ، و اما آن سه كه در سفر است بخشيدن زاد و توشه بهمراهان ، اخلاق نيكو ، خوش رفتارى با همراهان .
و چنين بود حضرت حسن بن على عليه السّلام كه مىفرمود : اى پسر آدم كيست مانند تو كه پروردگار تو بين تو و خودش با تو خلوت كرده هر گاه بخواهى بدربار الهى وارد شوى وضو بساز و در پيشگاهش بايست

189