شوند در حالتى كه بدنها در گورها خوابيده‌اند پس هر روحى وارد پيكر خود گردد .
پس روح در بينىهاى آنان داخل شود و بفرمان خداى تعالى زنده شوند و از گورستان بيرون آيند چنان كه خداى تعالى ميفرمايد . * ( يَوْمَ يَخْرُجُونَ مِنَ الأَجْداثِ سِراعاً كَأَنَّهُمْ إِلى نُصُبٍ يُوفِضُونَ خاشِعَةً أَبْصارُهُمْ تَرْهَقُهُمْ ذِلَّةٌ ذلِكَ الْيَوْمُ الَّذِي كانُوا يُوعَدُونَ ) * [1] روزى كه با شتاب از گورها بيرون مىشوند گويا ايشان بسوى هدف معينى مىشتابند در حالتى كه چشمهايشان فرو افتاده بپوشد ايشان را ذلت و خوارى اين است روزى كه وعده داده شديد بعد خدا امر فرمايد در صور دميده شود پس ناگاه مردگان بپاخيزند و باطراف خود نگاه كنند بعد بسوى عرصهء محشر خوانده شوند .
سپس خدا فرمان دهد كه خورشيد از آسمان چهارم بآسمان دنيا فرود آيد كه گرميش بسرهاى مردم نزديك شود تا از آن گرمى سختى بزرگى بآنان رسد تا از سختى آن عرق كنند تا غرق در عرقشان گردند بعد بصحراى محشر برهنه پا و عريان بدن و تشنه فرستاده شوند تمام آنها زبانهايشان از دهن بيرون آمده آنقدر گريه كنند كه اشك چشمشان تمام شود سپس بجاى اشك خون از ديدگانشان جارى شود .
راوى كه حسن بن محبوب است سند روايت را بيونس بن ابى - فاخته رسانده او گفته است كه حضرت زين العابدين عليه السّلام را هنگام

[1] معارج 43 .

137