جاويدانت بفرست پيش از آنكه با اضطراب از آن جدا شوى و حساب پس بدهي و فايده و لذتش را ديگران ببرند پس چقدر درنگ تو در دنيا كم است و چقدر مقام تو در آخرت ارجمند است . و بعضى از شاعران سروده‌اند .
< شعر > لهفي على عمر ضيّعت اوله و غال آخره الاسقام و الهرم كم أقرع السن عند الموت من ندم و أين يبلغ قرع السن و النّدم هلَّا انتهيت و وجه العمر مقتبل و النفس في جدة و العزم مختزم < / شعر > 1 - دريغا بر عمرى كه در اول جوانى تباه شد و آخرش را هم دردها و پيرى نابود كرد .
2 - و چقدر هنگام جان دادن دندان بدندان بكوبم از پشيمانى و كجا فائده دارد دندان بهم فشار دادن و پشيمانى .
3 - كاش از كار بد دست ميكشيدم موقعى كه جوانى به من رو آورد و نفس در كوشش و اراده آهنين بود .
و در گفتهء خداى تعالى آمده است * ( لَقَدْ خَلَقْنَا الإِنْسانَ فِي أَحْسَنِ تَقْوِيمٍ ثُمَّ رَدَدْناه أَسْفَلَ سافِلِينَ ) * [1] بتحقيق آفريديم انسان را در بهترين صورت جوانى بعد برميگردانيم او را بحالت پيرى ، گروهى گفته‌اند كه پيرى جاسوس مرگست و طليعهء نابودى و قاصد مرگست و جداكنندهء آرزوها و اولين قدم آخرت و مقدمهء پيرى و جاسوس انتقال

[1] تين 3 و 5 .

102