مقدّمة ، بدان كه حكمت و مصلحت حضرت سبحان در خلق عالم امكان به جهت محض امتحان كفر و ايمان و مجاهده است با شياطين انس و جان چنانچه فرموده * ( اهْبِطُوا بَعْضُكُمْ لِبَعْضٍ عَدُوٌّ ) * [1] . و ايضا * ( وَكَذلِكَ جَعَلْنا لِكُلِّ نَبِيٍّ عَدُوًّا شَياطِينَ الإِنْسِ وَالْجِنِّ يُوحِي بَعْضُهُمْ إِلى بَعْضٍ زُخْرُفَ الْقَوْلِ غُرُوراً . . ) * [2] .
و چنانچه تمام علت و علت تامه كائنات و خيرات و سعادات و افاضات و فيوضات عالم امكان از مبدأ تا معاد ، منحصر و محصور به حصر عقلى و نقلى ، در وجود انبياء و صلحا [ است ] كه به جهت و سبب تدبير و ترتيب اصلاح و اصلاحات عالم امكان خلق شده‌اند كذلك [3] و هم چنين تمام علت و علت تامه تمام مفاسد و فساد كون معاش و معاد منحصر و محصور به حصر عقلى و نقلى خاص مخصوص ، بخصوص وجود شياطين الانس و الجن است خاصه

[1] اعراف : 24 - « فرود آييد كه بعضى از شما بعضى [ ديگر ] يد .
[2] انعام : 112 - و بدين گونه براى هر پيامبرى دشمنى از شيطانهاى انس و جان برگماشتيم بعضى از آنها به بعضى ، براى فريب [ يكديگر ] سخنان آراسته القا مىكند .
[3] [ كذلك ] زائد بنظر مىرسد .

273