مؤمنان مىگفتند : بخدا سوگند ! شما هيچگونه اعتبار و ارزشى نداريد و در صورتى كه آنچه را مىگوئيد راست و درست باشد باز هم در جهان ديگر از شما بهتر خواهيم بود چنانكه در دنيا هم از شما بهتر مىباشيم . خداى تعالى گفته آنها را بى اساس دانسته و در پاسخ آنها فرموده است : چنان نيست كه حالت مؤمن فرمانبردار با حالت كافر معصيتكار ، در درجات ثواب مساوى و در منازل سعادات يكسان باشد . آيه بيست و پنجم * ( وَهُوَ الَّذِي خَلَقَ مِنَ الْماءِ بَشَراً فَجَعَلَه نَسَباً وَصِهْراً ) * او كسى است كه از آب ، انسانى را آفريد ؛ سپس براى او نسب و سبب قرار داد . ( سوره فرقان ، آيه 54 ) [ نور الابصار شبلنجى ص 102 ] از « محمد بن سيرين » در ذيل آيه مورد نظر گفته است : روايت شده كه اين آيه در شأن حضرت رسول اكرم صلَّى اللَّه عليه و آله و حضرت على بن ابيطالب عليه السّلام نازل شده است . آرى حضرت على عليه السّلام از طريق نسب ، پسرعموى پيغمبر است و از نظر سبب ، داماد آن حضرت و همسر دختر اوست