و « مسلم » از احاديث صحاح است . « بيهقى » هم ، در [ سنن 2 / 149 ] اين روايت را نقل كرده است و « ابن جرير » در [ تفسير 22 / 5 ] حديث مزبور را از « عايشه » نقل كرده است و « سيوطى » در « الدّر المنثور » ، ذيل آيهء تطهير ، در سوره احزاب ، به نقل آن پرداخته و گفته است : اين حديث را « ابن ابى شيبه » و « احمد » و « ابن حاتم » روايت كرده‌اند . و « زمخشرى » در « كشّاف » در ذيل آيه مباهله ، به مناسبتى متعرض نقل حديث مزبور گرديده است و « فخر رازى » هم ، در تفسير آيهء مباهله به نقل آن حديث پرداخته است و اظهار مىدارد اين روايت تا حدى مورد اتفاق مفسّران و محدّثان است و صحت آنرا پذيرفته‌اند .
[ صحيح ترمذى 2 / 209 ] به سند خود ، از « عمرو بن ابى سلمه » ، ربيب پيغمبر صلَّى اللَّه عليه و آله ( پسر زن ) ، نقل كرده است ، هنگامى كه آيه تطهير :
* ( إِنَّما يُرِيدُ الله ) * . . . نازل شد رسول خدا صلَّى اللَّه عليه و آله در خانهء « امّ سلمه » بود ، در اين رابطه ، رسول خدا صلَّى اللَّه عليه و آله ، حضرت على و حضرت فاطمه و امام حسن و امام حسين عليهم السّلام را به حضور طلبيد و آنان را در حاليكه حضرت على عليه السّلام پشت سر مبارك رسول خدا صلَّى اللَّه عليه و آله بود ، در زير كساء قرار داد و آنگاه گفت : بار خدايا ! اينان اهل بيت من هستند ، پليدى را از آنان بر طرف كن و آنها را پاك و پاكيزه گردان . « امّ سلمه » از فرصت استفاده كرد به عرض رسانيد : آيا من هم ، از ايشانم ؟ رسول خدا صلَّى اللَّه عليه و آله فرمود : تو در جاى خودت باش ، تو سرانجام خوبى خواهى داشت .
مؤلف گويد : اين روايت را « ترمذى » در ( 2 / 308 ) هم ، روايت كرده و در باب « فضايل » از « امّ سلمه » ، « معقل بن يسار » ، « أبو حمراء » و « أنس » ، روايت كرده است و « طحاوى » نيز ، در [ مشكل الاثار 1 / 335 ] به نقل آن پرداخته است و « ابن اثير جزرى » هم ، در [ اسد الغابة 2 / 12 ] نقل كرده است و « ابن جرير طبرى » نيز ، در [ تفسير 22 / 6 و 7 ] آنرا نقل كرده و اظهار مىدارد : اين حديث از « امّ سلمه » روايت شده است .

377