اله الَّا اللَّه وحده لا شريك له له الملك و له الحمد بيده الخير و هو على كلّ شىء قدير » و صد مرتبه سوره حمد را تلاوت نمايد و صد مرتبه بگويد : « اشهد ان لا اله الَّا اللَّه وحده لا شريك له و انّ محمدا عبده و رسوله » و صد مرتبه بگويد : « سبحان الله و الحمد للَّه و لا اله الَّا اللَّه و الله اكبر و لا حول و لا قوّة الَّا باللَّه » و صد مرتبه سوره * ( قُلْ هُوَ الله أَحَدٌ ) * تلاوت نمايد و صد مرتبه بگويد :
« اللهمّ صلّ على محمد و على آل محمد كما صلَّيت على ابراهيم و آل ابراهيم انّك حميد مجيد و علينا معهم » آگاه باش ! آنگاه خداى تعالى خطاب به فرشتگان مىفرمايد : اى فرشتگان من ! چيست پاداش اين بنده‌ام كه مرا تسبيح و تهليل گفته و به بزرگى و عظمت و جلالت من ، اعتراف كرده و به نسب من ، اقرار نموده و مرا شناخته است و از من ثناگسترى نموده و بر پيغمبر من درود فرستاده . اينك ، اى فرشتگان من ! گواه باشيد كه او را آمرزيدم و او را در پيشگاه خود ، شفيع قرار داده تا اگر بخواهد از اهل محشر ، شفاعت كند و من شفاعت او را خواهم پذيرفت .
اين حديث را « بيهقى » در « شعب الايمان » و « ابن نجّار » و « ديلمى » از « جابر » روايت كرده‌اند .
مؤلف گويد : از « صواعق ابن حجر » بدست مىآيد ، سؤالى كه مردم در رابطه با درود بر رسول خدا صلَّى اللَّه عليه و آله ، از حضرت رسول اكرم صلَّى اللَّه عليه و آله داشتند ، پس نزول آيهء شريفه * ( إِنَّ الله وَمَلائِكَتَه يُصَلُّونَ عَلَى النَّبِيِّ يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا صَلُّوا عَلَيْه وَسَلِّمُوا تَسْلِيماً ) * ( سوره احزاب ، آيه 56 ) ، بوده است و سؤالى كه آنان نموده و پاسخى كه رسول خدا صلَّى اللَّه عليه و آله داده است كه بگوييد : « اللهمّ صلّ على محمد و على آل محمد » ، دليل بر آنست كه درود بر آل پيغمبر صلَّى اللَّه عليه و آله مراد و منظور از آيه بوده است و خدا مىخواسته كه « آل محمّد » هم ، در درود با رسولخدا صلَّى اللَّه عليه و آله شريك باشند و ما اينك ، گفتار او را متذكر مىشويم .
« ابن حجر » در [ صواعق ص 87 ] ذيل دومين آيه ، از آياتى كه دربارهء اهل بيت

365